ölüm

• 4,5 saat sonra ameliyattan çıktığımda ailemi ve akrabalarımı ameliyathane çıkışında gördüğümde yaşadığımı anladığım, ölümün de yaşamaktan farkı olmadığını öğrendiğim gündür.
• mekana göre güvenli, zamana göre güvensiz bir olgu
• öğrenmeyi bıraktığım, hayata dair merakımın bittiği gündür.
• yasamin en gercek ani
  insanin kendine en durust oldugu an
  en yalin dusunceye sahip olunan tek an...
• arkadaşımın vefatından sonra ölümün ne olduğunu sorgulamaya başladım. nereye gitti, yok mu olmuştu yani? annem melek oldu dedi. arkadaşım her şerde bi hayır vardır, başına daha kötü şeyde gelebilirdi dedi. ama ölümden daha kötü ne olabilir ki. sonra haksızlık olduğunu düşündüm, o ölmemeliydi. daha 19 yaşındaydı ve asla haketmiyordu. nasıl olurda bu kadar mutlu olan biri ölebilirdi ki. mutlu olmayı hakeden 3-5 insandan biri olduğunu düşündüğüm insanı kaybetmek ciddi anlamda canımı yaktı. keşke onunla daha fazla samimi olabilseydim, keşke onu son gördüğüm yerde yanına gidip selam verebilseydim..
• çocukluğumdan beri tanıdığım biri daha göçtü gitti bugün. aniden, pat diye, bilinen bir hastalığı yokken, dağ gibiyken.
  
  en zoru bu kalanlar için. yıllardır her gün ölümü bir şekilde düşünmeme rağmen, hala alışamıyorum. haberi alınca bile; yok o değildir isim benzerliğidir dedim. konduramadım, konduramıyorum.
  
  hepimiz aynı uzaklıktayız. hastalık şu bu değil mevzu. mevzu kendi vaktinin bitmesi. şekli sır, vakti sır, akıbetimiz sır…
• binlerce yıldır insanların bir türlü alışamadığı son. herkes ölecek insanlar. daha önce de milyarlarcamız öldü. şu an yaşayan milyarlar da ölecek. çok basit bir gerçek. neden bu gerçeğe rağmen hala kabul edilemez triplerine giriyorsunuz ki? sorunlu musunuz?
• yanına geleceğimi biliyorum bunu düşündükçe bir miktar çekiliyor bu hayat. umarım çok uzun süre katlanmak zorunda kalmam sensiz hayata gökyüzüm.
• geleceğini bile bile insan yine de konduramıyor ölümü, yaşlılara bile. sonra içinden ağlamak geliyor ve bir anda ağlıyorsun ne hissedeceğine karar veremiyorsun. daha fazla mı ağlamalıyım, daha fazla mı üzülmeliyim. yoksa ağlama geçse bile o hüznün içinde kalması da yeterli midir kendin için. bazen de ağlayamıyorsun bir türlü olmuyor, ama bu üzülmediğin, sevmediğin anlamına gelmiyor sadece ağlayamıyorsun işte onun yerine boş duvarı izlemek belki de bir o kadar hüzün barındırır kendi içinde.
• insanlar olumu anlasaydi yasanilir bir dunya olurdu.