olumlu cümlelerde ki bağlacı sorunsalı

• -elma veriim mi sana?
  -benim elmam var ki.
  
  bu is icin zaten kelimesi var. olumlu cumlelerde 'ki' kullanilmasi kulaklara tecavuz eden bisi uzak durulmali kullanan insanlardan, kullanan dombilidir, taocudur (bkz: dombilidir taocudur)
• senelerdir bu entry'nin altinda "izmir sivesi ki" basligi altina yazidigim entry'nin (ufak birtakim duzeltme eksiklikleri disinda) aynisi vardi. usengecligimden duzeltmedim itiraf ediyorum. ne var ki bu entry'm senelerce zamanin otesinde takilirken, "izmir sivesi ki" basligi altindaki entry'min basucu eserlerimde olmasi da hayretengizdir. toplumun entry begenme/kotuleme kriterlerini anlayan beri gelsindir.
  
  burada olmasi gereken entry bakinizi sudur (eskiden boyle bakiniz mi vardi?):
  
  (bkz: izmir sivesi ki/@izmirian)
• arkadaşları deveyi uyarmış, "bereni yamuk takmışsın" diye;
  deve "berem doğru ki" demiş.
• zaten her zaman olumlu cümle sonundaki ki'nin yerini tutmaz. şöyle ki;
  -kardeşim bu taraftaysan akşam bana gel.
  -sağol abla, ama evdeyim ki.
  cevap cümlesinde ki yerine zaten kullansaydı, kardeşimin kendi evinde değil benim evimde olduğunu zannedebilirdim.
• "eve girmiştim ki kapı çalındı." bu cümlede "ki", iki olay arasında geçen zamanın kısalığını anlatır. hatta öyle ki "o anda", "tam o sırada" anlamına bürünür böyle zamanlarda. bu anlamdaki "ki"yi cümle sonunda kullanmak için bile izmir'li olmaya gerek yoktur. örn: - ne zaman çalındı kapı? - tam eve girmiştim ki. yine de, olumlu cümlelerde cümle sonunda ki kullanımı sağlam bir vurgulama gerektirir. bu da konuşma dilinde daha fazla kullanılmasının nedeni olarak açıklanabilir.
• ölümlü cümlelerde de benzer etki vardır ki:
  - hüseyin'e ne oldu öyle?
  - biz onu yedik ki
  
  (cuma sabahı yüzeyseliyim, evet)
• zaman zaman benim de kullanmaktan kendimi alamadığım bir kullanım bu.
  
  ama be kardeşim koskoca bir profesörün de 'ben o ressamı çok severim ki' tandanslı bir çıkışla bu kelimeyi her on cümlesinin üçünde kullanması bende ciddi travmalar yaratıyor. ağlamak istiyorum umarsızca, bir çocuğun karanlıktan korktuğu gibi korkuyorum gelecekten. miyav.
• sözü edilen bağlaç sorunsal kelimesinden daha az rahatsız edicidir.
• türkçenin katli. çıkış noktası izmir’dir.