söylemek istediğin bir şey var mı

• çok sakat bir sorudur. karşı taraf söylediği takdirde insan kasılır. çünkü aslında mutlaka söylemek istenen bir şey vardır. yoksa da, bu sorunun ardından bir şeyler çakar kafada, bir sürü şey söylenmek istenir. ama dedim ya;sakat bir soru, cavabı da sakattır kesin.
  siz sorduğunuzda ise yine rahatsız edicidir. karşı taraftan cevap beklenir. ya sakat bir cevap gelir, ya da "yok" der kişi; bu da kötü bir durumdur.
  ama kimse kimseyi kandırmasın..soruyu soranın da, işitenin de söylemek istediği bir çok şeyi vardır..
• ilişkinin bittiğinin açıklandığı cümleden sonra da sorulması muhtemel soru..
• genellikle dişi ile yapılan yüzyüze muhabbet esnasında ya da sonunda hatunun bir beklentisi olduğunu belirten ifadedir. bi de bu cümleyi kullanmak yerine "bişey diyon mu" sözünü sarfeden hatunlar da vardır ki akıllara zarardır.
• - bana soylemek istedigin bir sey var mi ?
  - sana söylememi istediğin bir şey mi var ?
  - yok senin bana söyleyeceğin bir şey olabilir..
  - duymak istediğin bir şey mi var..
  - ben düşündüm de bu bana bişiy söyleyecek heralde dedim..
  - söyleyeceğimi zannetiğin şey nedir ?
  - senin bana söylemeyi düşündüğün şey olabilir mi ?
  - siktir git diyeyim ben o zaman..
  - hah biliyordum zaten böyle diyeceğini..
  - ?!?
• senden duymak istediğim bişey var demek. ha gayret bi söylesen demek.
• sorulmaması gereken bir sorudur, cevabı asla alınamayacak sorudur çünkü cevabı bilinen sorudur. bi insana bişeyi yap deyince nasıl yapacağı varsa da vazgeçer yapmaktan işte bu soru da aynı o etkiyi yaratır, söylenecek bişey varsa da artık yoktur bu sorudan sonra.
• duruma, zamana göre cevabı değişen soru.
  şimdi mesela sorsa biri bunu bana cevap olarak derim ki.
  
  - dünyanın ta .mına koyım...
  
  o derece yani.
• bazen bittiğini hissedersin. hissedersin de soramazsın. çağırmasın ayrılığı, dilimden çıkacak kötü kelimeler diyerek susarsın. ama oyun sona erer. işte oyunun, perde kapanmadan önceki son cümlesidir bu.
  
  "söylemek istediğin bir şey var mı?"
• kullanmaktan da duymaktan da nefret ettiğim soru kalıbı.
• "...
  çünkü bütün o ışıkların, prensesin üzerine
  düşen bu renkli hayalin ardından onu alıp
  oradan çıkartacak, "sen ne istediğini bilmiyorsun
  ama ben biliyorum, sen henüz hayalinin ne
  olduğunu bile bilmiyorsun ama ben biliyorum
  ve onu gerçek kılacağım, elimi tut, gözlerini
  kapat ve hiçbir şey sormadan benimle gel..."
  diyecek biri beklenirdi.
  masalların beyaz atlı prensi, filmlerin
  yakışıklı, iyi kalpli kahramanı, hepimizin günün
  birinde "ne yazık, hayatın gerçeği bu değilmiş,
  bunların hepsi yalnızca masalmış," diyerek
  vazgeçtiğimiz biricik hayali...
  biliyorum şimdiki filmler artık daha başından
  bunu söylüyor. hayaller çoktan bitti ve hepimiz
  bunu kabullendik. artık prensesin elinden tutup,
  yıldızlar âleminden hayatın yaban çiçekleriyle
  sarılmış kırık dökük kulübesine götürecek ve
  ona bundan böyle yaşanacak bütün günlerin
  yeni bir mutlulukla başlayacağına söz verecek
  bir kahraman yok. ne oldu onlara?
  
  o, verdiği sözü her ne olursa olsun tutan,
  savaşların içinden çıkıp gelmeyi başaran,
  kendisini orada sonsuza dek birinin
  bekleyeceğini bilmenin verdiği güçle bütün
  düşmanları kılıçtan geçiren, o sevgilinin
  hayaliyle en büyük zorluklan aşan ve gözlerine
  baktığınız anda eriyip gitmek istediğiniz
  adamlara ne oldu?
  
  böylece herkes rahatlıyor mu yoksa? "bak
  işte yalanmış, hepsi masalmış, kahraman
  yokmuş, hepimiz aynıyız, hayat zor, bir tek
  öpücükle kimse mutlu olmuyor..." diyerek
  patlamış mısırlarını yiyip sıkıcı evlerine geri mi
  dönüyorlar?
  ah, bilmiyorum, neden artık elinde sihirli
  değnekle o yıkık dökük kulübeye dokunan ve
  onu bir anda dünyanın en güzel sarayı haline
  getiren o kahramandan vazgeçmek zorundayız?
  oysa o günlerde filmlerdeki kahramanlar
  bütün dünyayı değiştirebilecek gizli gücü
  içlerinde saklamış, mutsuz prensesleri böyle bir
  hayal gecesinde alıp kimsenin bilmediği bir serüvene doğru yola çıkıyorlardı.1ve hiçbirimiz
  o serüvenin sonunda neler olacağını
  düşünmüyorduk. çünkü biliyorduk ki o, sözünü
  tutan biridir ve eğer yalnızca saçlarına
  dokunduğu için prensesin gözlerindeki o sis
  örtüsü silinip yerini çok derinlerden gelen,
  kendiliğinden bir gülümseyişe bırakmışsa, o
  kırık dökük kulübe de önünde sonunda eşsiz bir
  saraya dönüşecektir. biliyorduk ki, böyle biri
  elimizden tutup bizi buradan uzaklara
  götürmeye geldiği zaman nereye gideceğimiz
  umurumuzda bile olmayacaktır.
  biliyorduk ki, büyülü bir anda büyülü bir
  evrende sihirli bir öpücük insanı yeniden hayata
  döndürüverir.."