söyleyemediğimiz şeyler

• çok ama çok dolu olup yine de insanın kendine bile anlatmaya takatinin olmadığı şeylerdir. mesela şu anki duygularımı, durumumu unutmamam için günlüğüme yazmam lazım ama bu cümleleri bile zor kurdum.
• sana söyleyemediğim şeyler var
  borsalar iflas ediyor kuşlar intihar edince çoktan seçmeli ölüyoruz yani hiçbir şey
  ekonomi haberlerinden de anlamıyor ki kapıcılar, ne ekmek ne de süt belki de hepten!
  hiçbir şey diyorum evet biraz gökyüzü biraz çarpım tablosu biraz da yoksul gramofon
  matematiğe inanmıyorum, coğrafya defterime şiir dökülünce yalnız gelen ilhama
  vergiden düşülen hayr’lara çokça âmin, topraksız nişantaşı köylüsü, viva latin amerika!
  kızılderililere inanıyorum, biraz sonbahara, göç edemeyen kuşlara ve kırık kumbaralar
  
  yüzüne ayet çarpılmış bir çocuk kadar hayretkar, incinmelere doymuyoruz zaten, nasılsın?
  sana söyleyemediğim şeyler var, ortaçağ ve karıncalar üstüne eski ve usulsüz
  ajanslara düşen cesetlerden muzdariptir kaç zamandır içimizdeki mezarlık
  kızımın ismi eylül olabilir, senin ismin ya da herhangi bir filmin
  -bu şiirde ikiz kulelere rastlanmayacaktır, holdinglere ve uyum yasalarına-
  ne çok vuruluyoruz gitmediğimiz yerlerde beklenmediğimiz her saat, itina ile mutlaka!
  vuruluyoruz, adım başı heykellerden kalma ayinlere yaslanırken bekamız
  sıralar boyunca çizik içinde kalbimiz, denize paralel uzanmak bile iyi gelmiyor dağlara
  -orta asya’yı terk ettiği günden beri huzursuzdur kavmim
  
  huzur uzak bir ülkedir, bankalar, hisse senetleri, riyad ve borsalar kahrolsun!
  sana söyleyemediğim şeyler var
  bakkal mahallemizin simgesidir tayyör dirliğimizin, geri kalanları da takrir-i sükûna yaz
  elif deyince gökler yağdırıyor şarkısını nasılsa, yağmur diyoruz insan aklımızca ki, olsun.
  elif bahsi geçince yağmur söylüyoruz ‘be’ deyince ölenlerdeniz, ölesi değilse de canlar
  laiklik elden gidiyor, muhallebiciler kapanıyor birer birer ya da neşet ertaş’tır ipucun
  
  cinayet romanları söze erken başladı habil’in hakkı kabil’den sorulmadı zaten, unutun!
  sana söyleyemediğim şeyler var, aklın nepal’de kalmış romantik bir 68’lidir
  ruhun slovakya’nın kurtuluşuna çoktan asker yazılmış
  ve oda numarasından başka kaybedeceği bir şeyi olmayan sahipsiz anahtarlar gibi
  kapılar arkasında hiç durmadan islamcılık öldüren elma kurdunun hikâyesi gibi histerik ya da
  terk ettiği günden beri göçebe ruhunu bu kadar zamansız, ey kavmim!
  elma kurdu dediysek, elma çürüktür mutlaka ve tüm kurtlar anarşist.
  
  sana söyleyemediğim şeyler var,
  kocaman bir mevsim devrilirdi içimize, dünya hafta sonları da anlaşılmazdı
  üçüncü sınıf yazarların bohem tavırları çay bardakları kadar hatırlanmazdı
  işten kovulmalarım çok şiirsel değildi baştan anlaşalım nato üyeliğimiz de öyle
  ali’nin gel’mediği günler kekelerdi öğretmenimiz, eğitim kadar milli, devlet kadar uzaktı
  -ikinci yeni’den hiç etkilenmiyordu üstelik tebememe-
  fiş’lendiğimiz doğrudur, gözlerin altıpatlar, sana söyleyemediğim şeyler var
  kanun önünde eşittir öyleyse tüm karıncalar!
  
  sana söyleyemediğim şeyler var
  sana söyleyemediğim şeyler bahsi, dünyanın yenilmiş tüm çocuklarını da kapsar
  -bakkala veresiye yazdıran meksikalı bir gerillanın
  sigarasını yakmak üzere gökyüzüne bakması da şiirdir, mesela-
  seni, seviyorum.
  
  güven adıgüzel
• pink floyd abinin dediği gibi, "çekin o pis ellerinizi ıssızlığımdan". fakat bunu 20 sene önce haykırarak söylemem lazımdı, suyuma da pilav pişirmelerinden çok önce.
• kimse kimseye sevdiğini söyleyemiyor,utanıyo, sıkılıyo, ailemden görmedim diyor, yanlış anlar, karşılık bulamam diye düşünüyor. nasıl ketum insanlarız belli değil. halbuki sevgiyle herşey düzelir.sevgiyle çok güzel bir çocuk yetiştirilebilir, çok güzel dost ve eş kazanılabilir..
• anneme ve babama onları sevdiğimi söyleyemiyorum..
• şimdi sen bu sayfanın üzerine eğilip, kurduğum bu cümleyi okumaya
  başladığın sırada, başka yerlerde binlerce başka cümle kuruluyor. binlerce
  insan, binlerce, milyonlarca cümle kuruyor, sen bu satırları okurken…
  sevinçle kuruluyordur bu cümlelerin kimileri. kimileri üzüntüyle,
  hıçkırıklarla kuruluyordur. heyecanla kuruluyordur kimileri, her kelimesi nabız
  gibi atıyordur. sıkıntıdan terleyenleri vardır aralarında. korkudan tir tir
  titreyenleri... sonra bir o kadar da içsiz cümle vardır bunların dışında,
  kurulmuş olmak için kuruluyordur her biri.
  sen bu satırları okurken, yanındaki arkadaşına şöyle bir cümle kuruyordur
  belki de biri: “her sabah sekizde bir kuğudan telefon alıyorum. telefonu
  kapattıktan sonra, saatler süren bir suskunluk kaplıyor içimi…”
  sözgelimi kalabalık bir caddede elini açmış, önünden geçenlere dilenen,
  üstünü başını paralayan cümleler kuruyordur biri.
  ya da teneffüste, çatıda çırpınan bir kuşu seyrederken hayat bilgisi
  dersine geç kalmış bir çocuk, ceza almamak için kuş gibi çırpınan cümleler
  kuruyordur öğretmenine.
  sen bu satırları okurken, başka yerlerde başka birileri sayısız cümleler
  kuruyordur şimdi…
  her sabah bir kuğudan telefon aldığını söyleyen adamın içinde,
  arkadaşına söyleyemediği bir şey vardır ama… arkadaşının da, her sabah
  bir kuğudan telefon aldığını söyleyen adama söyleyemediği bir şey vardır.
  çatıda çırpınan kuşu seyrederken hayat bilgisi dersine geç kalmış çocuğun
  söyleyemediği bir şey vardır. bir şey vardır, dilenen adamın, kendisine ve
  önünden geçenlere bir türlü söyleyemediği…
  …
  kimi anlar olur hani… güzel bir şey gördüğümüzde, güzel bir haber
  aldığımızda, çok sevdiğimiz biriyle karşılaştığımızda, güzel bir şiir
  okuduğumuzda, tuhaf bir sıcaklık usulca geçer sanki kalbimizden. uçsuz
  bucaksız genişler içimiz. bir nehirde akar gibi oluruz, bir şarkının içinden
  geçer gibi…
  işte o an, ikinci bir şey vardır söyleyemediğimiz… cümleler, onlarca
  kelimeyi önlerine katarak, rüzgâr gibi geçerler de dilimizin ucundan; ama işte
  nasıl olur, söyleyeceğimiz şeyi yine de söyleyemeyiz.^*
• e söylemişsiniz hep..
  
  tanım: hakkında düşündüğün kişi hariç, yanlış kişilere muhakkak söylenmiş/yazılmış olan söz öbeği.
• keşke söyleyebilsek birbirimize dürüstçe: "seni seviyorum ama şu anda değil. seni görmek istiyorum ama bugün değil."