• bugün tam 9 yıl olmuş pasaport kontrolden çıkalı. tekrar gelmedik. eğitim, iş, çocuk derken gelemedik, fırsat olmadı diyelim.

    son işimde çalışırken biriktirdiğim paramla, tazminatımı dolara çevirmiştim ayrılmadan bir süre evvel. döviz bürosunun küçük fişi çıktı eski pasaportumun arasından.

    1 dolar 1.60 türk lirası imiş.
  • bu konuda çalışıyorum az kaldı amına koyayım bu telaş,sıkıntı,kötülük ve benzeri daha birçok durumun içerisinden sıyrılıp gideceğim güzel diyarlara
  • umarım bu kervana katılabilirim
  • birazdan yazacaklarimi bu basligin en yilmaz savunucularindan biri olarak yazdigimi, halihazirda yurtdisina gittigimi ve ailevi nedenlerden dolayi turkiye'ye dondugumu, tekrar gidecek imkan ve kudrete sahip oldugumu bilerek dusunurseniz ve elestirirseniz sevinirim.

    son 10 yildir ispanya, portekiz, fransa ve ingiltere gibi avrupa ulkelerinde (simdilik almanya haric diyelim) genc istihdam problemi giderek daha sert bir sekilde ortaya cikmaya basladi. dusunun ki artik portekizliler is bulmak icin magrip ulkelere ya da brezilya'ya gider oldu.

    otomasyon ile birlikte insanlara uretilen yeni is alanlari giderek azaliyor. araba ve matbaa gibi medeniyetimizin temel yapi taslarinin ilk ortaya ciktigi gunler de; bu icatlar sonunu getirdigi mesleklerin yerine cok daha fazla is alani yaratmayi basardigi icin istihdam sorunu yaratmadi aksine refahi arttirdi ancak artik isin rengi degismeye basladi.

    general electrics'in kurulusunun ilk yillarinda yarattigi istihdam/ciro orani ile bugun google'in ya da asagi yukari ayni sektor icerisinde faaliyet gosteren tesla'nin istihdam/ciro oranlarini inceledigimizde madalyonun diger yuzunu de goruyoruz.

    yani artik teknoloji istihdam yaratmiyor, istihdami giderek daha fazla azaltiyor. bundan 600 milyonluk avrupa nufusu da nasibini aliyor.

    ve cok enteresan bir sekilde donanimli, aranan eleman mefhumu da degisiyor. cin'de bile insanlar cocuklarinin egitimine muazzam rakamlar harciyor. soyle soyleyim; turkiye'de parlak bir cocuk icin harcanan para cinde ortalama bir cocuk icin harcanan bu rakamlarin yanina bile yaklasamaz. bu da olayin turkiye'nin en iyi yerlerinde egitim alsaniz bile (bogazici, odtu, bilkent ya da koc) ve cok parlak bir zekaya sahip olsaniz dahi aslinda alaninizda tek olmadiginiz ve cok "aranan" bir eleman olmayacaginiz gercegine donusmeye baslamasidir.

    90'lardan bugune artan multeci dalgasinin ayrica donanimli insanlarin daha rahat yasayabilecegi, kendini daha iyi hissedecegi ulkelere gocunun yanina teknolojinin getirdigi istihdam problemini de eklersek avrupa ve abd gibi gelismis ulkeler icin onlari bekleyen karamsar tabloyu cizmek oralarda yasayan insanlar icin cok zor olmasa gerek.

    kendi vatandaslarinin yerine, disaridan gelen, ayrica mecbur olduklari icin daha ucuza calisan ya da daha dusuk standartlari kabul eden bu insanlar esasinda o ulkenin istihdama katilmasi, o ulkenin vatandasinin dedesinin ya da babasinin yarattigi zenginligi/refahi sonradan gelenlerle paylasmasidir.

    iste tam burada patlak veren sorun su ki brezilya'ya ya da magrip ulkelere giden portekizliler, fransizlar ya da ispanyollar ne zaman buna karsi cikacak ve once benim refahim diyecek olmasidir.

    beni korkutan taraf hizla gelisen teknoloji/otomasyonun onumuzdeki 10 yil icerisinde bu sorunu giderek daha derinlestirecek olmasi ve artik gelismis ulkeler icin bile olsa dayanilmaz bir noktaya getirecek olmasidir.

    o yuzden su siralar dusuncelerim bu vatan bizim diyerek iceride dogrunun savasini vermemiz gerektigi ve ataturk'un emanet ettigi cumhuriyeti tarikatlara yem etmemek gerektigi yonunde evriliyor.

    umarim haksiz cikarim.

    bunun hakkinda iki kitap:

    (bkz: the rise of the robots) 1
    (bkz: the second machine age) 2
  • bir bilet alıp aniden abd'ye siktir olup gitme düşüncesi çık kafamdan!

    burada ailen var sevdiklerin var siktir olup gitme düşüncesi çık kafamdan!
  • nasıl yapıyorsunuz bunu yol yordam bilsem bende yapacağım. benim şu andaki tek seçeneğim almanya da evlenebileceğim bir kız olması. ama sırf oraya gitmek için istemiyorum evlenmek.
  • nasıl yapılıyor anlatsanıza biraz
  • bu isimle ingilizce bir kariyer sitesi olsa çok enteresan bir şey olurdu. ingilizcesi tabii ki.
  • yurtdışında yaşayıp vatan hasreti çekmemiz gereken konular var.
  • kafaya koyanın buraya yazmadan zaten yapabileceği eylem. ama maalesef havlayan köpek ısırmıyor. şöyle gidicem böyle gidicem, şöyle bıktım böyle bıktım. beş dakka sonra hoop çaylaklardan sohbet için mesaj bekliyorum, kafası hariç 17, ıslak rüyalar.. hırsınız bile samimiyetsiz ulen.

    türkiye'ye gelince ilk iş bir ajans kurucam. bire bir ilgilenip yüzde yüz garantiyle sizi amerika'ya göndericem. işinizi de ayarlıycam. kafanıza vura vura yapıcam bunu. korkmayın bu kadar korkmayın, her yer buradan iyidir. elinizin altında telefon var, anacığınızı ararsınız.
hesabın var mı? giriş yap