yatakta kendi kendine düşünürken lafın lafı açması

• siz o olayı bi de magic mushroom yeyince görün....
• ilk önce ne düşünüyodum acaba ben diye sorduran olaydır
• ı don't wanna be the girl who laughs the loudest
  or the girl who never wants to be alone...
  
  ı don't wanna be the girl who has to fill the silence
  the quiet scares me 'cause it screams the truth
  
  (bkz: pink) (bkz: sober)
• başkasıyla bu kadar muhabbet edemiyorum ben kafa adamım aslında
• arif in manchester a attığı golü düşünürken bir anda songül karlı sutyensiz düşüncesiyle baş başa kalmaktır.
• bide böyle konuşmaktan uyuyamamak vardır uyku gelir gözden akar ama iç ses susmaz.
• şizofrenlikten aldığım tadı hiçbirşeyden almadım, belki bilardo... ama yok lan şizofrenlik daha güzel.
  
  (bkz: akıl oyunları)
• yalnızlığın dibe vuruşu.
• virginia woolf'a kitap yazdıran yöntemin en primitif halidir.
  (bkz: bilinç akışı tekniği ile kitap yazmak)
• kendimle giriştiğim bu muhabbet yüzünden affetmediğim kişi, unutmadığım üzüntü, boşvermediğim olay yok.
  
  laf lafı açarken -ki ucu bucağı cidden olmuyor- bir bakıyorum, "amaan ne büyütüyorum ki, vardır bir sebep bunda da" deyip, başka şeylere odaklanmışım. kendime en iyi teselliyi ben veriyorum, kendime en acımasız eleştiriyi ben yapıyorum, hayır kendimi de en iyi ben savunuyorum kendime.
  
  bazen araya başka kendimler karışıyor, sesi cılız çıkan ya da sesi tüm seslerimi bastıran kendimler bunlar. sonra bir fark ediyorum hepsimi toplasam ancak bir ben ediyorum ve kendimi bu bir sürü kendimli halimle kabul edip (sevmek demeyelim) uykuya geçiyorum (bazen geçemiyorum).
  
  sonuç itibariyle her şeyiyle güzeldir aslında, insanın kendini tanımasına yarar ve iç seslerine kulak vermesine olanak tanır. kendini dinleyen, başkalarını da dinlemeyi öğrenir; en zoru kendini dinlemektir çünkü.