9 nisan

• her hangi bir yılın 99 artık yılların ise 100 üncü günü
• hz isa'nın doğum günüdür.
• söylendiğine göre (ben de biraz hatırlıyorum) 5 yaşıma kadar en büyük dileğim kardeş sahibi olmakmış. işte bu tarih bu büyük dileğimin gerçekleştiği günün yıldönümüdür.
  
  ayrıca, en sportifinden, en yakışıklısından, en saygılısından, sevgilisinden, en akıllısından, kısaca en süperinden denk geldiği için ben her yıl bu yıldönümünü coşkuyla kutlarım.
• mimar sinan ve mimarlar günü.
• çeyrek asırı artık bitirdiğim bu günde hava hep sevdiğim gibi yağmurlu, yaşlanmış olmaktan mutluyum, yaş almış olmaktan mutluyum.
  
  küçükken iki şeyi merak ederdim, ne iş yapacağım ve kiminle evleneceğim, bunların cevaplanmış olmasından mutluyum, başıma gelen kötü şeyler güzel olanların tadını çıkarmamı sağladığı için mutluyum, evleneceğim adama deliler gibi aşığım ve hala dünyadaki acımasızlığa üzülebildiğim için insan olduğumu hissediyorum.
• iyi ki dediklerimiz sayesinde dünyanın en güzel günü.
• 27 club'a giriş yaptığım gün. hepibörtdeytumi.
• dedemin ve benim doğum günü olan babamın ise ölüm günü olan tarih.
  
  en nefret ettiğim insanın, en sevdiğim insanın doğmasına vesile olacak tarih ve benim doğmama vesile olacak kişinin o tarihte göçüp gitmesi. kuşlar uçuyor falan ben babamı özlüyorum.
• yaş günüm. koç burcunun 20.günü, normal yılların 99. artık yılların 100. günü. rakamsal olarak ilginç bir gün. üniversiteye gidene dek "23 nisan hangi gün(tatil günü)?" sorusuna cevap bulmak için yaş günümle aramda 2 hafta olmasından dolayı referans aldığım günü.
  
  annemin dediğine göre yıllar önce bugün 7:04'de annem ameliyata girmiş, 7:11'de ben dünyaya gelmişim.
  
  küçük bir çocukken yeni yıla girdikten sonra "yaş günüme 4 ay kaldı, 3 ay kaldı" diye sayardım. 9 mart olduğunda annemden pasta almasını söylerdim "daha 1 ay var." derdi. "olsun bu ön kutlama pastası." derdim. yıllar ilerledikçe saymamaya başladım. hatta nisan ayına girdiğimizde "yaş günüm gelmiş." demeye başladım. bu sene son 2 gündür aklımda çünkü koronavirüsü sebebiyle baya bir boşluk var.
  
  küçükken aile arasında akrabaların, kuzenlerin çağırılmasıyla yapılanlar dışında hayatımda hiç yaş günü kutlaması yapmadım. ne sevgilimle, ne arkadaşlarımla bir pasta kesmedim. olmadı işte. bazen instagram'da denk gelirim yaş günü kutlamalarına. çiftlerin beraber pastayı kesmesi, suratlarındaki gülümseler bile bende bir burukluk yapar. umarım ileride daha farklı olur. eskiden en azından tebrik mesajı bekler, telefonla arama beklerdim. bir süre sonra onuda beklememeye başladım. sıradan bir yaş günü. mihenk taşı. sürpriz yaş günü partisi olsa benim için hakikaten sürpriz olur, öyle bir beklentisizlik. eskiden yaş günlerinde bankalar ve telekomünikasyon şirketleri mesaj atardı. geçen sene fark ettim ki artık onlarda atmıyor. anca üye olduğum birkaç site oto e-mail atıyor.
  
  kendimi yaş günü diye şımartıp hiç pahalı kıyafetler veya hediyeler almadım. beklenilen tek şey ise rutinin dışında "yaş günü" bahanesiyle bir aktivite, bir söz, bir öpücük. bu sene de gene bir beklentimiz yok. her sene "bu sene daha iyi olsun" diye söylerim. bir yaş daha almaktan mutluyum.
• kardesimim dogum günü. başka bir özelliği var mi bilmiyorum.