an die entfernte

• bir johann wolfgang von goethe şiiri. saygıdeğer franz schubert ise bu şiiri besteleyip ortaya bir lied çıkarmıştır. bu lied ise şahsımı iki gündür büyüsü altına almayı, ve belki de şahsıma 200 yıl öncenin duygularını yaşatmayı başarmıştır.
  
  "so hab’ ich wirklich dich verloren?
  bist du, o schöne, mir entflohn?
  noch klingt in den gewohnten ohren
  ein jedes wort, ein jeder ton.
  
  so wie des wandrers blick am morgen
  vergebens in die lüfte dringt,
  wenn, in dem blauen raum verborgen,
  hoch über ihm die lerche singt:
  
  so dringet ängstlich hin und wieder
  durch feld und busch und wald mein blick;
  dich rufen alle meine lieder:
  „o komm, geliebte, mir zurück!“"
  
  "gerçekten kaybettim mi seni?
  ah, güzelim, kaçtın mı benden?
  her bir söz, her bir tını
  halen çalıyor bu alışkın kulaklarımda.
  
  nasıl ki bir sabah vaktinde bir gezginin bakışları
  göğe boşu boşuna bakıyorsa;
  ne zaman ki, o mavi semalarda gizlendiğinde
  çayırkuşu, yukarıya, yükseğe doğru şarkısını söylüyorsa:
  
  işte böyle arıyor benim bakışlarım ileri geri,
  tarlaları ve çalıları ve ormanı;
  seni çağırıyor bütün şarkılarım:
  "ah sevgilim, geri dön bana!""