ateşi çıkmak

• insanın vucut ısısının normalinin üzerine çıkması. genelde hasta olunca vuku bulur. indirmek gerekir ateş düşürücü kullanılır.
• kotu bi$eydir, insanin dengesini bozar, ivedilikle du$urulmesi gerekir.
• üç, dört kat giyinip hala üşümeye yol açar.
• erişkinlerde 40'ın üzerine çıkması hiç hayra alamet değildir. adama kendi mutfağında, gözü açık gollum'u gördürtür mazallah.
• anlamadığım bir şekilde son bir aydır akşamları sık sık yaşadığım olay. normalde arada olurdu, genelde kadınlarda regl öncesi de oluyor. ama haftada 4-5 gün akşama doğru bir halsizlikle başlayıp yavaştan üşüme ve ağrılarla kendini hissettirince, yavaş yavaş beni kıllandırmaya başladı, hatta şu an da ateşim var.
  
  gerçi bazen sinirsel de olabiliyor. mesela özellikle çok üzüldüğünde veya çok ağladığında yine akşama doğru ateşin çıkabilir. ya da bu tamamen benim bozukluğum, benim vücudumun tepkisidir. belki bu ara yaşadığım ateşin de sebebi yine sıkıntıdır ya da değildir bilemiyorum, belki tamamen bozuğum.
• an itibariyle bünyemde gerçekleşen olay. bende etkisi ise evde yanan kaloriferin başına üşüşüp sözlüğe girmektir. ellerimin titremesinden entry giremiyorum amk.
• titremek, eklem ağrıları, baş ağrısı, kat kat giyinmeyle bile halledilemeyen bir üşüme, uyku halinde garip rüyalar görme, bir nevi sarhoşluk, ama acı veren cinsten.
• daha yeni yeni yükselirken bana garip bi' haz veren olay. ya da ben mazoşistim bilemedim.
  üşütür.
• en garip yanı sebep olduğu halisünasyonlar ve kabuslardır. sadece ben mi yaşıyorum bunu acaba?
  
  küçüklüğümden beri ateş en büyük kabusum çünkü en kötü ve anlamsız kabusları beraberinde getirir. bilinçaltımın bana oyunlarını zalimce yaşatır.
  
  nedendir, nasıl olur bilmiyorum. ama mesela küçüklüğümde her ateşim çıktığında beni uyandırıp kusturan bir kabusumsu görüntüler görürdüm. rüya, kabus her ne ise.
  
  tamamen pürüzsüz, civadan daha az parlak ancak civa gibi pürüzsüz, genelde yuvarlak ve yerçekimsiz ortamdaymış gibi havada süzülen bir madde görüyorum. madde o kadar pürüzsüz ve kendine çeken bir madde ki, dokunmak istiyorum. dokunur dokunmaz ise ani ve ağır bir mide bulantısı başlıyor. hemen kalkıp kusuyorum. bazen o maddeye ayağımın üstüyle vuruyor ve o soğukluğu, pürüzsüzlüğü hissediyor ve hemen uyanıp kusuyorum. bazen o madde pürüzlü bir zemine denk geliyor ve biraz rahatlıyorum. ama hemen sonra tekrar hissedip, mide bulantısı yaşıyor ve kusuyorum.
  
  küçükken bunu her ateşim çıktığında tecrübe ettim. neden sonra geçti, daha da görmüyorum.
  
  geçenlerde yine ağır ateşe yakalandım. üç gün boyunca günün belirli saatlerinde aniden bastıran ateş, beni her uykuya daldırdığında aynı şeyi gördüm.
  
  birtakım rakamlar var. karman çorman haldeler. cebine koyduğun kulaklığın çıkardığında tamamen birbirine girmesi gibi, rakamlar iç içe ve bu durum son derece rahatsız ediyor. zaman sonra bu rakamların düzene girmesi gerektiği hissine kapılıyorum. her ateşim çıktığında bu çözümlenememezlik, bu sefer mide bulantısı ile değil büyük bir baş ağrısı ile uyandırıyor.
  
  her ateşim çıktığında bunu yaşadım. neden sonra bu rakamlar tanrı figürüne dönüştü. beynimin içinde bu rakamların çözülmesi beni tanrı'ya ulaştıracak düşüncesi dönüp durmaya başlıyor. ve yine neden sonra aslında o rakamların tanrı olduğu düşüncesi sarıyor beynimi. her uyanışımda rakamlar tüm o karmaşalarıyla orada duruyor, bir türlü çözümlenmiyor.
  
  ateşimin uykumda geçtiğini hissettiğim bir günde ise, rakamlar sonunda çözülmeye (bu ne demek onu da bilmiyorum. ama kulaklık örneğine göre gidersek, karmaşanın, düğümün çözülmesi diyebiliim) başlıyor. rakamlara neler oluyor bilmiyorum ama ateşimin düştüğümü hissettikçe bir şekilde düzene giriyorlar ve tanrı olduklarını anlayıp, görüp bir rahatlama hissediyorum.
  
  sonunda uyanıyorum ve ateşimin tamamen düştüğünü, terlediğimi ve rahat bir uyku çekmiş olmanın verdiği huzuru fark ediyorum.
  
  işte ateşin yüseklmesi bende böyle bir şey. ateşin kabus gördürmesi bilinen, normal bir şey ama benim gördüklerim, hele çocukken patern olarak gördüğüm ne amına koyayım? psikoloğa mı gideyim ne yapayım, sikerim her ateş yükselmesinde gene cozutacağım diye endişe etmekten bıktım lan.
• (bkz: yine duşa soktun kardeş)