baba bak ben de öleceğim

• üst edit : (bkz: baba bak ben de öleceğim)
  bu başlığa taşınırsa daha iyi olur. modlara duyurulur
  **************
  cumhuriyet'in bugünkü manşeti.
  depremde eşi ve kızlarını yitiren babaya kızının attığı son mesaj.
  hiç bir şey demiyorum !!!!
  https://twitter.com/…gun/status/1633958360222498819
• ölüm, trajik bir gerçek. ama daha da trajik olanı, değer verdiğiniz insanlar ve hayvanlar gözlerinizin önünde yaşamlarını yitirirlerken, elinizin bağlı olmasıdır, çaresizce beklemektir. deprem sonrasında enkazların yanında yakınlarının kurtarılmasını bekleyen acılı insanların da hissettikleri buydu. haluk levent'in hissettiği gibi, vinç olup, moloz yığınlarını kaldırıp, yakınlarını o araftan çıkarmayı istediler. çocuklar öldü... sözün kıymeti kalmadı. hâlâ kimsenin istifa etmediğini konuşuyoruz. peh! yunanistan'daki 70 kişinin öldüğü tren kazasının ardından ulaştırma bakanı karamanlis istifa etti; buna rağmen hâlâ gösteriler devam ediyor. bizdeki çorlu tren "katliamını" bırakın, gayri resmi tahminlere göre en az 150 bin insanın yaşamını yitirdiği kahramanmaraş depremlerinden sonra yaprak kımıldamadı. tamam, metanetli, sabırlı, kaderci bir toplumuz ama başımıza gelen melanetlerin de yegâne sebebi bu özellikler.
• edit; depremde hayatını kaybeden elif'in babasına gönderdiği ses kaydını dinlemek için; tıklayınız
  
  " antakya’daki elit apartmanı’nda yaklaşık 150 kişi yaşamını yitirdi. mümtaz gövce o gece istanbul’daydı. enkaz altında kalan 10 yaşındaki kızı elif , “baba bak ben de öleceğim” diyerek ses kaydı ve fotoğraf yolladı.
  
  hiçkimse gelmeyince kendi başımızın çaresine bakmaya çalıştık. şehir dışından getirttiğimiz kepçe ve vinçlere afad el koydu.
  
  üç günün sonunda afad’ın bize arama kurtarmaya gelmediği yerde biz onu aramaya çıktık. karayolları’nın önünde yaklaşık 150 kepçe ve 50 kadar vincin bekletildiğini gördük.
  
  bu neden yapıldı, bilmiyoruz. en sonunda başka yerden ayarladığımız vinç ve kepçeleri (afad el koymasın diye) ara sokaklardan dolaşarak enkazın olduğu yere getirdik.
  
  mümtaz gövce, ailesini kurtarmak için her şeyi yaptı ama olmadı "
• şimdi bu insan bunun acısını nasıl üstünden atacak? bu nasıl bir çaresizliktir? ağlasan geçmez, kafanı duvarlara vursan geçmez. adamın gözünün önünde kızı ölmüş. kimse bir şey yapmamış.
  
  getirip bir seyyar tuvalet koymaktan bile acizdiler insan mı kurtaracaklardi? benim olduğum şehirde insanlar artık yerlere pisliyordu. bak eminim üzerinden 1 ay geçmesine rağmen hala hiç gidilmemis enkazlar vardır. ülkenin hiçbir organı çalışmıyor ki biri değil hepsini iflas ettirdiler.
• bu insanlar nasıl kendine gelecek? hayatlarına nasıl devam edecek? yalnız bırakıldı, en başından yalnız
• kahroldum okurken. on yaşında on on.. kurduğu cümle ölüm gerçeğinden bile korkunç. ^*
  
  enkaz altından istanbul'daki babasına mesaj atan on yaşındaki çocuğun kurduğu cümle.
• kurtarma çalışmalarına gelmedikleri gibi, insanların canhıraş bulmuş olduğu ekipmanlara da el koymaları cana kast değil de nedir?
  
  istanbul'dan hatay'a o çaresiz yolculuk geçmek bilmez, varınca bu engellerle karşılaşmak isyan ettirir, nihayetinde de acı sonla yüzleşmek....
  
  evladından, canından kanından birinden gelen son mesajın, kalan son hatıranın bu olması.
  
  bir an olsun bunları düşünmesi ve buraya yazması bile o kadar zor ki, ve milyonlarca insan bunları yaşadı, yaşıyor. daha doğrusu onlar da yaşamıyor aslında, onlar da öldüler.
  
  can kaybı sayısı resmi olarak 50 bine yakın; söylenenler, tahminler çok daha fazlası. oysa artık yaşamayanlar milyonlarca.
• bazı şeyler hiç unutulmayacak..
• adam bu dunyada cehennemi yasamis. soylenecek soz yok.
• biz bu kadroların insanlıktan vicdandan yoksun
  ne kadar kötü varlıklar olduğunu biliyoruz da , peki çevremizde tüm bu yaşananlara rağmen hala ölümüne bunları savunanları ne yapacağız ya da bunlarla nasıl yapacağız biz ya?