• onuncu nesil sabirtasi yazar.
    (bkz: hoşgelmiş)
  • bir gecede tanıdım ben onu. ama o bir gece sanki yıllar olmuştu bizim için. şarap ve sigaranın dayanılmaz ahenginden başlayan muhabbetimiz sabahın erken saatlerine kadar, kim olduğumuzu tanımak, neler yaptığımızı bilmeye kadar sürdü. yabancı ülkelerde geride kalanların hasretini her ikimiz de çektiğimizden olacak ki çok iyi anladık birbirimizi. yüzünü onunla konuşmaya başladığım andan itibaren kafamda yaratmış olsam da, resmini gördüğüm ilk anda kafamda yarattığım sevimli varlıkla aynı görüntüde olmasından dolayı hiç şaşırmadım üstelik, aynı onu hayal etmiştim sanki.. şimdi o içinde yeni bir dünya taşıyan, dünyaya çok şanslı bir bebek getirecek bir anne adayı. ingilterenin yollarına düşeceğim o gün geldiğinde eminim ki kapısını çalacağım ilk kişilerden biri olacak. karşılıklı şarap içip güleceğiz ilk konuşmaya başladığımız güne.. belki hiç tanışmayacağız da ama yine de dünyanın bir yerlerinde yaşayan onun gibileri olduğunu bilmek bile yetiyor insana, her ne kadar beni çok tanımasa da onun taa derinlerden ve uzaklardan gelen dileklerini hissetmek, o dileklerin birgün gerçekleşeceği ihtimalini bile düşünmek mutlu ediyor beni..
  • içimde bir başka kadın daha var sanki, hiç tanımadığım ama ruhumun eşlik ettiği bir başka kadın...onu hissettiğim andan beri birçok şey oluşuyor aklımda ama oluşan hiç bir şeyin de yeri yok aynı anda...aklımdaki cümleleri toplamadan, onunla ilgili düşündüğüm herşeyi olduğu gibi bıraksam bile anlamsız olmaz ortaya çıkanlar, biliyorum...ama bir yere oturtamadıktan sonra o anlamların olması veya olmaması ne farkeder ki...sonuçta korkuyorum ben ondan, çünkü benim içimde ama ben değil o, başka bir kadın...bana benziyor biraz ama daha büyük sanki, daha kadın...hep mi ordaydı, ben mi yeni farkediyorum...korkmamın sebebi onu bilmeyişim mi yoksa bildiğim halde kaçmaya çalışmam mı? biliyor muyum gerçekten? galiba...ben miyim o? daha az masum, daha çok maskeli...daha az sade, daha çok gösterişli...daha az hayalci, daha çok gerçekçi...daha az çocuk, daha çok kadın...peki, ne zaman büyüdüm ben bu kadar? belli bir yaştan sonra daha mı hızlı büyüyor insan yoksa buna mecbur mu kalıyor? ama ben daha fazla büyümek istemiyorum ki...ben hep o masum, o sade, o hayallerle dolu, o çocuk, o küçük kız olarak kalmak istiyorum...ben büyümek istemiyorum ki...
hesabın var mı? giriş yap