boş ayna

• (bkz: vampir)
• insanın içindeki boşluğun aynaya yansımasıdır.
• zende bir metafor. ne oldugunu anlamis degilim ama koan tadi veriyor.
• cem mumcu tavsiyesi ile okuyup yerin tam olarak 7 kat dibine doğru seyretmemi sağlayan dr.karly mcbride ait kitap.
  
  okumamakla, okumaya ihtiyaç duymak arasında pinpon topu gibi gidip geliyorsunuz...
• 43. sayfadan bildiriyorum sanırım hayatımın kitabı olacak bu kitap. tam beni tam annemi anlatıyor. yarın erkenden kalkıp annemden gizli gizli okuycam.
• dr. karyl mcbride'ın narsist anneler ve kızlarının ilişkisi ve kızlarının yaşantıları üzerindeki etkisini anlamaya yönelik kendi vaka deneyimlerinden, araştırmalarından yararlanarak yazmış olduğu kitaptır.
  kitabı yalnızca narsist annesi olan kadınların değil, narsist biri ile temasta olan herkesin okuması gerekir.
• dr. karyl mcbirde tarafından yazılan, canım ebrar guldemler tarafından çevrilen harika kitap. o kadar sarsıcı ki, tek seferde okumak asla mümkün değil. sacma sapan sevgi açığının kaynağını, sevgisiz buyumenin ne olduğunu böyle catır çutur yüzüme vuruyor, iyi de yapıyor.
  bitsin artık bu iç hesaplaşma bence.
• içeriğini çok beğendim, annesiyle meselesi olan kadınlar okusun derim. hatta tüm anneler, kız anne babaları da okumalı.
  ancak çevirisi bence oldukça başarısız. anlamsız olabilecek cümleler var, motomot ingilizceden kelime kelime çevrildiği için türkçe’de anlamsızlaşmış.
  kitabın başlarında bir anket var mesela, normalde sorulara evet derseniz puan alıyorsunuz ama, sorulardan biri (21) aslında ters soru, yani hayır derseniz puan almalısınız. bu belirtilmemiş. muhtemelen çeviri hatası bu da.
  yazım hataları da görmezden gelinebilecek miktarın üstünde.
  bu tarz bariz ve sık hatalar can sıkıyor gerçekten. orjinalinden okusaydım dedirtiyor.
  kitabın orjinal ismi: ‘will i ever be good enough’ mış. bambaşka bir isimle yayınlanmasına da anlam veremedim.
  
  bendeki okuyan us yayınlarından, 2. basım
• bir arkadaşımın başına gelmişti podcastinde duyup okuduğum kitap. narsist annelerin kızlarına yaşam rehberi diyebiliriz. yazarın bu kadar nokta atışlı bir kitap yazabilmesinin bir sebebi de benzer bir anneye sahip olmasıdır. kitabın isminin boş ayna olması da apayrı bir nokta atış.
  
  narsist bir anne oğlundan daha çok kızını ayrı bir birey olarak değil, kendinin bir yansıması ve uzantısı olarak görme eğilimindedir. kızına dünyaya ve çevresindekilere karşı tıpkı annesinin yaklaştığı gibi yaklaşması ve annesi gibi tepki vermesi konusunda baskı kurar. kız çocuksa annesinin sevgisini ve onayını kazanarak ona en doğru karşılığı vermek için çırpınır durur. kız çocuk annesini memnun eden davranışların tamamen keyfi olduğunu ve sadece annesinin bencil kaygıları ile belirlendiğini fark etmez. anne kızını ‘sadece kendisi’ olduğu için asla onaylamaz, bu en yıkıcı olandır çünkü kız çocuk büyüdüğünde özgüvenli bir kadın olmak için en çok buna ihtiyaç duyar.
  annesiyle olan ilk ilişkisinde onay alamayan bir kız çocuğu, dünyada hiçbir değerinin bulunmadığını ve çabalarının boşa olduğunu öğrenir. annesiyle içten bir bağ kurmak için elinden geleni yapar fakat başarısız olur, böylece annesini memnun edemeyişindeki sorunun kendisinden kaynaklandığını düşünür. bu da ona sevgiye değer olmadığını öğretir. anne-kız sevgisi kavramı çarpıklaşır. kız annesinin ihtiyaçlarını gözeterek ve sürekli olarak onu memnun edecek şeyleri yaparak sevgisini kazanması gerektiğini hisseder. bu elbette sevilmekle eşdeğer bir durum değildir. narsist annelerin kızları sevgi algılarının bozulmuş olduğunu hissederler ama gerçek resmin nasıl olduğunu bilmezler. ilk kez öğrenilen bu sevgi denklemi -kendine hiçbir dönüşü olmayan bir biçimde birini memnun etmek- kızın gelecekteki romantik ilişkilerine geniş kapsamlı olumsuz etkilerde bulunur.
• maternal narsisizm kurbanı olan bir kadının kolay kolay okuyabileceği bir kitap değil.
  
  hani insan karşı cinsten biriyle veya bir arkadaşıyla ilk defa buluştuğunda, ona mesleğini, işini, ya da hobilerini, hayat görüşünü vs sorar ya, standart tanışma sohbet konuları bunlardır yani. sahip olmadığı veya daha iyisinin karşısında olduğunu düşündüğü şeyler varsa içlerinde, onlara da özenir bazen.
  işte narsist anneyle büyüyen, ve annesiyle rahat iletişim kuramayan kimseler, insanların annesiyle iletişiminin nasıl olduğunu merak eder, ve iyiyse buna özenir. çünkü annenin duygusal yokluğu bir insan için kapanmayan yaradır. sevgiliyi, işi, okulu, mesleği, hobiyi, bir başkasıyla doldurabilirsin ama anne bir tanedir. yenisini veya daha iyisini bulamazsın. işin kötüsü kimseye şikayet etme hakkın da olmaz, anne sağ ve sağlıklıysa, her şeye rağmen şükretmen beklenir çünkü.
  acaba nasıl olsaydım da annem beni daha çok severdi, veya ne yapsaydım beni anlardı, diye düşünmekle geçer hayatın.
  
  kitapta geçen, narsist anneyle büyürken korumaya alınan bir kızın yazdığı mektuptan birkaç satır:
  
  --- spoiler ---
  
  ….
  yine de midemde bir boşluk hissediyorum
  yanlış bir şey yaptığımda
  
  seni bir daha asla görmek istemiyorum
  seni seviyorum anneciğim
  
  --- spoiler ---
  
  görmek istemediğin halde sevmeye devam edebileceğin tek varlık, toksik annedir.