kanatlanmak

• kanat sahibi olmak.
  (bkz: red bull)
• (bkz: uçmak)
• yaşama amacına, içinde yanan can suyu aleve bir nebzecik olsun yakınlaşma hissetme ayrıcalığına, onuruna eriştiğinde başına gelen şeydir insanın, (yerçekimi dahi yalan oldu mu^*) dünya'yı o kısacık saçlarını rüzgarda ^* savura savura, balinadan ^*, pardon denizkızından evrilmiş balerin hafifliğinde parmak uçlarında kayarak, hatta uçarak adımlamaya başlama ihtimalin vardır işte tam da o vakit. ne gölgeye bürünüp yürümenin zorunluluğu koyar o an yeryüzünde kişiye, ne de geri kalanlar... hiçbiri umurunda olmaz. ne eller titrer ne dizlerin bağı çözülür, soğukkanlısındır, canına yandığım ey senin zerrene can kurban, var olan tek şey o akış(kanlık), o aydınlık sükundur. (g)özlerin, bebekleri (g)öz'ünün, kara birer aynaya dönüşür yine (g)öz'ünden başkasını yansıtmayan. insan dediğin bilgiyle, bilgelikle, ış(ı)k'la, aşk'la, hakikat'le kanatlanır; şüphesiz ki araya giren her türlü olgu yalnızca teferruattan ibarettir.
• sohbet birlikte oturmanın kanatlanmasıdır.
  
  (bkz: kanat takmak), kanat/@ibisile