omayrah

merak

ömrün sınırlılığını, hayata ait ya da dair kısır döngüleri kırma, içine hapsolunan demirden çemberleri tek kıvılcım aracılığıyla küllerden tutuşturma, türlü sebeplerden mevcut olagelmiş algı perdelerini kaldırma, kaldıramıyorsa yırtarak açma, duvarları yakıp yıkarak aşma gereci niteliğindeki müthiş, benzersiz olgu ve insanın kendini kendinden doğuruşunun gebelik sürecinde onun yine kendi doğa ana'ya, evrene öykünen anaç rahmindeki yaratımın özünü besleyen göbek bağı, hem doğum sancısı hem de yenidoğanın kendisi olan, yaşam ağacının kökünün topraktaki en derin ucundan gökyüzüne yükselmekte olan en yüksek yaprak kılcal damarına her zerresine dönüşebilme özelliğine sahip, algılatan, alımlatan, anlatan, özümseten, okutan, yazdıran, çizdiren, mikrokozmosun, içindeki makrokozmos ile onun iç ve dış ayrımını çoktan ortadan kaldırmış yaratıcı gücünü bizzat kendi naçizane eğilim ve yönelimince yine yaratarak elinden gelen en kusursuz biçimde onurlandırmasını sağlayan kıvılcımdır, itkidir bu. yaşama sevincinin kor alevi doğrudan bunun içindeki bir gömüdür, denizin sayısızca kum tanesinin arasına gömülü, sımsıkı kapalı istiridye kabuğunun en dip köşesinde gizli, ender ve paha biçilmez bir tür incidir. philosophia'dır o, bilgiye, bilgeliğe, "hikmet"e duyulan sevgi bile değil "aşk"tır, "ış(ı)k"tır, aydınlatır. yanarak pişmek ile olmak yani olmamak arasındaki "araf"ın, "sırat köprüsü"nün "ateşten gömlek"lere ait hazinesidir. onsuz yaşamaz sanki zihin ve ruh, zihnin ve ruhun can suyudur. "ab-ı hayat" gibidir merak ve öğrenme arzusu. insanda yaşar ve insanı yaşatır, bir nevi sihirli sonsuz yaşam iksiridir aslında. usta bir heykeltıraşın elleri misali ruhu yontarak kusursuzlaştırır. kendimi yeniden hasretine hasretmeye hazır olacağım anın gelmesini tüm kalbimle arzuladığımdır. ignorance is bliss'e inat, hakikate dair ve ait zerreleri içinde sevgiyle taşıyan kutsanmış bir mutluluktur. ^*

devamını okuyayım »