*

  • temel olarak algorithmic complexity ile ayni seydir. k(x) olarak ifade edilir. (algorithmic complexity'deki h(s)=k(x) oraya bakiniz)
  • kompleks datayi compress etmeyi sorgulayan bir alandir da ayrica.
  • bir stringin ifade edilebilecegi en kisa ve anlamli seklini (ingilizce dilinde) bulmayi saglar. ornegin abababababab, ab times six seklinde ifade edebilirken asfnesjbwhdlf stringini daha kisa bir sekilde ifade edemeyecegimizi anlatir.
  • olasılık teorisi* ve istatistiğin babalarından rus matematikçi andrey kolmogorov tarafından, ray solomonoff'un fikirlerinden yola çıkılarak ortaya atılmış, algoritmik entropiye* eşdeğer kavram. hedef çıktıyı verecek bir algoritma için bu algoritmanın ifade edildiği dilde yazılmış bir bilgisayar programı (daha genel geçer ifadeyle bir turing machine olabilir bu) yönergelerinin toplam karakter dizisi* uzunluğunun bir ölçütü olarak ifade edilir. esasında toplam karmaşıklık*, seçilecek dile bağımlıdır. lakin hedef çıktıyı verecek optimum algoritmanın karmaşıklığı dilden bağımsızdır. dolayısıyla teorem evrensel bir dil* üzerinden, dilin karmaşıklığından ziyade algoritmanın ilgili dildeki karakter dizisi ifadesinin* (minimum) uzunluğunu temel alır. karakter dizisi ne kadar uzunsa, karmaşıklık da o kadar yüksektir (maksimum uzunluk, encoding'e de bağlı olarak çıktının kendisi + return edecek ifade için birkaç byte kadar fazla olabilir). farklı diller için toplam karmaşıklık ifadesi ise, invariance theorem'e göre; bu uzunluğa yalnızca diller arası farklılığa (esasında evrensel dil ile olan mesafesine) ilişkin bir sabitin lineer şekilde eklenmesi ile yazılabilir.

    bunca laf salatası yerine, kolmogorov karmaşıklığının matematiksel ifadesi basitçe aşağıdaki gibidir:

    l: dil, p: program, x: algoritma, s: çıktı (string), d: s çıktısını veren yönerge tanımı (string) [p(x) = d(s)], k: kolmogorov karmaşıklığı olmak üzere;

    l(p) = p_l
    p_l(x) = d_l(s)
    k(s) = | d_l(s) | = | p_l(x) | 'dir.

    (not: s, sadece bir string olmak zorunda değildir. formal biçimde tanımlanmış herhangi bir soyut nesne de olabilir.)
  • kod golflemek için sanırım en uygun yöntem bu.

    shader yazarken doğrusu biraz anlamlı oluyor, yüksek seviye programlama dilleri keşke hep bu tarz yazılsaymış norm olarak.

    animasyon yazarken bu yöntem doğrusu ilginç bir şekilde dikkatimi daha kolay vermemi sağlıyor, değişkenler arasında kaybolmuyorum.

    sanırım, bir nevi dikkat için enerjinin harcanması gerektiğini beyne sinyallemekten kaynaklı.

    literatüre baktım da bir şey yok, bu tür şeylerde ne çok psikolojik araştırma eksikliği varmış :=)
hesabın var mı? giriş yap