kris

• çıkış filmi olduğunu öğrendiğim 1946 yapımı ingmar bergman yapıtı. hemen bütün ruhsal film triklerini belli başlı kullanması, bir auteur yönetmen için uğranması gerekli panorama çizen dış sesli anlatıcılı filme hemen baştan girişmesi, tipik klişeleri bilip içinde kalmayan, araştırıcı söylemiyle gerçekten genç tiyatrocu yönetmenin gizilgücü hakkında ipuçları taşıyor. yönetmene güvenmenin, hayatını bilmenin rahatlığıyla, filme birkaç dostoyevski bonbonu, esansı atıvermiş diyebiliriz. kötülük bile kibar ve insani gidiyor, insandan ve insanlıktan öğk yok, çağ eleştirisi fazla değil, şöyle bir değinme kadar. oyuncu ve sahne yönetimi gelişkin, sinemacımız elbette bir yeniyetme değil, malzemesi bol, böyle umut verici başlayıp sönüvermesi de mümkün olan bergman belki öldükten sonra bile film çekmeye devam etti, o denli verimli oldu. bir özellik daha, kris (crisis) filmi ortalama bergman filminden daha temiz ve daha aydınlık görüntülere sahip.
  
  (bkz: ingmar bergman/@ibisile)
  (bkz: kriz/@ibisile)