parnasyen

• parnasizm
  19. yüzyılda fransada romantik şiire tepki olarak çıkan parnasizm, temelinde gerçekçilik fikrini barındırmaktadır. parnasizmi benimseyen şairler 1860 yılında ‘çağdaş parnas adındaki bir dergi etrafında toplanmışlardır. kendilerini “parnasyen” olarak adlandıran bu şairler, romantizme karşı çıkarak şiirin gerçekçi olması gerektiğini savunmaktadırlar. gerçekçi akımlarda olduğu gibi parnasizmde de pozitivizmden bahsetmek mümkündür. parnasyenler dış dünyayı objektif bir bakış açısı ile şiire yansıtmışlardır.
• "onun için hüseyin nazmi'nin kitaphanesini hemen boşalttı: lamartine'den, hugo'dan, musset'den sonra gelenleri; bütün parnasyenleri, sembolistleri, dekadanları süleymaniye'de küçük mesai hücresine taşıdı; heredia ile, theodore de banville ile başlayan zümre-i şuara, sonra prudhamme'lar, coppe'lar, haraucourt'lar^*, sylvestre'ler, mendes'ler; daha sonra paul verlaine'in tohm-ı dehası ile yetişenler, velhasıl gençler tâbii lemerre'in^* kitap fihristini dolduran yüzlerce ciltler takım takım elinden geçti." halid ziya uşaklıgil - mai ve siyah