sıngın

• düşünceli, durgun, çekingen, soğuk, üzgün, ılık, bıkkın, yenik, zayıf, sersem, sinmiş, gözü korkmuş, sungun.
  anlamları daha biraz daha artırılabilir görünüyor. kısmen birbiriyle anlamlı gibi, kısmen zıtlıklar içeriyor. halkımız galiba bu kavramla varsa eski bağını yitirmeye başladı, veya baştan beri kafası karışıkmış, şey der gibi çok yerde dolgu maddesi olarak kullanmış.
  
  yok yok nişanyan'da biraz toparlayıcı bilgi var: anadolu ağızlarında sındı (makas), sıngın (kırık, mağlup), sınık (kırık) biçimleri kullanılır. sınmak kırmak/kırılmak, kesilmek, yenilmek anlamlarına gelen bir kök fiilmiş.
  
  bu durumda sinmek ve sinlenmeç/saklambaç da bu bölgeye düşüyor olmalı.
• osmanlılar tarafından belgelerde (bkz: inebahtı) donanması için kullanılan tabir. zira osmanlılar inebahtı'da müttefik haçlı donanmasına yeniliyor, sınıyor, sıngın yani mağlup oluyor.
  
  (bkz: sıngın donanma)