• frogs'la birlikte bahsi geçen albümde (bkz: alice in chains) layne staley'in aklından (ve ağzından) çıkan en güzel işlerden.albümde single olarak genellikle jerry cantrell'ın sözlerini yazdığı ve söylediği şarkıların seçilmesi yüzünden biraz arka planda kalmıştır.iyi ki de olmuştur diyor insan.dinlerken hala kendini özel hissettirebiliyor böylece şarkı.
    akıllara zarar bir de solosu vardır şarkının.muhtemelen jerry kişisinin yaptığı,yapabileceği en iyi iştir kendisi.
  • tripod'un en güzellerinden. nedendir bilinmez, o girişteki melodiyle birlikte kendimi bir verandadan önümdeki bir buğday tarlasına ve ufuktan batan güneşe bakarken bulurum. çok underrated bir şarkı olsa da benim aic ilk beşime giren bir şarkıdır.
  • hayatın ending theme'i olacak nitelikte bir şarkı. sonlara doğru geldiğinde tüylerimi diken diken etmiştir her zaman. bir kez dinlemek dahi yeterli etkiyi uyandıracak kuvvetteyken, öyle bi şarkı ki bir kez dinlememden itibaren günlerce peşini bırakmıyor.
  • adeta layne staley’in veda mektubu gibidir, inanılmaz bir dinginlik ve hüzün içine sokar insanı.

    --- spoiler ---

    body's movin', only provin', no one needed to move

    still believin', yet mistaken, all god's children, yeah

    and ı must say, ı was stupid, selfishly she consumed, yeah
    --- spoiler ---
hesabın var mı? giriş yap