• türkiye'de bisikletin bir ulaşım aracı olarak kullanıl(a)maması hadisesidir. bunca keşmekeşi boşuna çekiyoruz. özellikle büyükşehirlerde bir yerden bir yere giderken günde 2-3 saati yollarda harcıyoruz. halbuki ne gerek var?! adam gibi bisiklet yolları olsaydı bugün, düzgün bir şehirleşmeyi gerçekleştirebilseydik, bu güzel memleketin, tarihini, muhteşem doğasını doyasıya yaşıyarak yolculuk edecektik. gerçi bizim ülkede trafikte, motorcunun üzerine aracını kıran adamlar var; boşuna konuşuyoruz.
  • kültürün olmamasi ile alakalidir.
  • (bkz: ara sokakta 90km ile giden helezonlari kesik sahin)
  • ölüm riskinin fazla olması nedeniyle gelişen durum.
    ama hediye olarak alacaksanız şundan bi' adet evime yollayabilirsiniz.
  • gelişmeye başlamış ve yakın zamanda da çok popüler olacak kültürdür. bilin bakalım nasıl ve neden?
  • normaldir. zira türkiye'nin, özellikle de büyükşehirlerin yokuşları meşhurdur. sen beşiktaş yokuşlarını bisikletle çıkmayı denersen yolun yarısında atarsın bisikleti bir taksi çağırıp sikerim böyle kültürü dersin.
  • yolu olmazsa, kültürü de olamaz amk!
  • kesinlikle katılmadığım durumdur. türkiye'nin pisiklet kültürü, iskoçların yemek kültüründen bile daha derindir ulan. su şişesini tekerleğe takıp çıkardığımız hırrr sesleri olsun, pisikletlerle arka mahallelere gidip o mahallenin çocuklarını dövme şenlikleri olsun bunlar hep kültürdür. ne bileyim. mahalleden caddeye çıkıp birçok ölüm tehlikesi ile karşı karşıya kalıp hayatı sorgulamış nesiliz biz. babayla birlikte havası sönmüş pisiklet tekerleğini pisikletçiye götürüp pisikletçideki o süslü püslü boncukları babamıza aldırmaya çalışmış nesiliz biz.

    daha sayayım mı bilemedim? caminin çeşmesinden su içerken pisiklet çalınmasın diye iki büklüm su içtiğimiz o günler... ev sahibinin bizim pisikletimizden şikayetçi olup annemize laf sokuşturmaları falan? ne çabuk unuttunuz. hepiniz oradaydınız be. pisikletin frenleri çalışmadığı için sağ ayakkabımızın tabanıyla pisikleti durdurmaya çalışıyorduk hani. hey gidinin. mahallenin manyak tipli arkadaşının mahalleden bir çocuğu ezmesiyle mahallenin gergin bir atmosfere sahip olmasına şahit olmadınız mı hiç? işte bunlar hep kültürdür. her mahalleye bir bianchi düşen yıllardı o yıllar. başka sokaklardan mahalleye gelen batistuta tişörtlü güzel pisikletli çocuklar gibi konuşmayın oğlum.
  • (bkz: türkiye'de bisiklet kültürü)
  • beni çok üzen durumdur. ancak önümüzdeki sene ve hatta bu yaz bu kültüre ciddi anlamda katkı yapmayı planlıyorum, umarım amacıma ulaşırım.
hesabın var mı? giriş yap