uyuyuş ve uyanış

• murat yılmazyıldırım'ın kara aşka beyaz göndermeler adlı son albümünün bir parçası...
  
  sözleri şöyledir:
  
  yorgun…
  
  örtüyü kaldır gözlerinden,
  kalbini gözyaşlarına batıran güzel…
  kendimde büyüttüğüm kavgalardan kaçış yolunu göster bana,
  derin bir kuyuya sarkıt beni,
  baş aşağı uçuruma bırakır gibi…
  siyahlar giymiş hüznün başlangıcına ineyim…
  dolunay ve yelken,
  ölümü utandıran âşıklardır onlar…
  ruhunu kuşatıyor artık, bedenini ele geçiren yakarışlarım…
  diz çöküyorum önünde, günahlarımı bağışla diye…
  tanrı paylaşıyor hayatı benimle…
  hem gerçeğim hem düşsel…
  “geri gelecek beni almaya ecel!..”
  
  örtüyü kaldır gözlerinden,
  kalbimi ağır yaralayan savaşçı güzel…
  özlem limanlarına uğrayamıyor artık batık gemilerim,
  içinde ölen aşklarım var ve güvertede ağlayan çocukluğum…
  rüzgârlar hep yenildiler bana,
  çünkü iyiliğin gücünü gösterdim onlara…
  çemberi çevirin ruhumun dümencileri,
  götürün beni melekler şehrine…
  buseler yetiştirdim kurak topraklarda,
  insanlar öpüşmeyi öğrendiler…
  sevgiler dölledim güneşe tutunarak,
  aşkın gücüyle yıkandı uyuyanlar…
  varlık ve yokluk bütün resimlerin çözülen denklemidirler…
  hem gerçek hem düşsel…
  “geri gelecek beni almaya ecel!..”
• oldugunuz yerde, baska bir yerlere gitmek ve geri donmek.
• ikisinin arasındaki çizgi, farkındalık eşiğidir.
• yorgun bir ruhun farkındalık hali, beraberinde bir kurtuluş öyküsünü getirdi ve buna eşlik etti iki dünya arasında arafta bulunmanın ve zamansız bir beklentinin kırık bir hikayesi.
• kara aşka beyaz göndermeler albümünün en derin şarkısı. bitirici yeri ise şöyledir ;
  "geri gelecek beni almaya ecel"
• bazen dinlerken notaların arasında kalıp orda bir yerlerde bir daha bulunmamak üzere kaybolmak istiyorum ve sonra uyanıyorum, kulağıma fısıldıyor; " geri gelecek beni almaya ecel"