aftersun

• ne güzel filmdi ama güzel olmayan.
  insanın içine oturuyor, tam böyle karnının üzerine, midene. bana 90lardaki hüzünlü çocukluğumu anımsattı bu film. ailemle geçirdiğim güzel zamanları ama hep bir şey olacakmış korkusunu. çünkü bunu en iyi aile bireylerinden birisini kaybetmiş kişiler anlar. çocukluğunda ne yaşadıysan yaşamışsındır güzeliyle, kötüsüyle ama sonradan hep sanki kötü bir şeyler olacakmış hissi oturur ya içine öyle işte bu film de bende yeniden o hisleri canlandırdı. geçmiş zamanın, nostaljinin özlemi ama bir o kadar acı veren şeye duyulan özlem. yeniden o an'a gitmek, o an'da kalmak ve kötü olacak olayları engellemek.
  
  biliyorum geçmişe gidemeyiz, düzeltemeyiz bazı şeyleri, artık önümüze bakmak lazım, an'da kalmak lazım gibi laflar etmek gerekiyor ama bu nostaljinin telafisi de olmuyor işte..