geceye bir şiir bırak

• bir kanepeye
  uzanmış yatıyordun
  boyun uzuyordu
  uyumuyordun
  arkandaki pencere
  yağmur damlalarını
  biriktiriyordu yüzünde
  duyuyordun
  karşında oturuyor
  sana bakıyor
  seni seviyordum
  biliyordun
• seni gördüğüm günden beri
  günlerim yıl oluyor
  seni görmediğim her gün
  gittiğim her mekan ıssız
  ağzımı bıçak açmıyor
  dizlerim dermansız
  yollar uzun bitmiyor
  zaman akıp gitmiyor
  hasret çığ gibi büyüyor
  gönül kafeste
  hayat kısa
  kuşlar artık uçmuyor
• mutsuzluktan söz etmek istiyorum
  dikey ve yatay mutsuzluktan
  mükemmel mutsuzluğundan insansoyunun
  sevgim acıyor
  
  biz giz dolu bir şey yaşadık
  onlarda orada yaşadılar
  bir dağın çarpıklığını
  bir sevinç sanarak
  
  en başta mutsuzluk elbet
  kasaba meyhanesi gibi
  kahkahası gün ışığına vurup da
  öteden beri yansımayan
  yani birinin solgun bir gülden kaptığı frengi
  öbürünün bir kadından aldığı verem
  bütün işhanlarının tarihçesi
  sevgim acıyor
  
  yazık sevgime diyor birisi
  güzel gözlü bir çocuğun bile
  o kadar korunmuş bir yazı yoktu
  ne denmelidir bilemiyorum
  sevgim acıyor
  gemiler gene gelip gidiyor
  dağlar kararıp aydınlanacaklar
  ve o kadar
  
  tavrım bir çok şeyi bulup coşmaktır
  sonbahar geldi hüzün
  ilkbahar geldi kara hüzün
  ey en akıllı kişisi dünyanın
  bazen yaz ortasında gündüzün
  sevgim acıyor
  kimi sevsem
  kim beni sevse
  
  eylül toparlandı gitti işte
  ekim filanda gider bu gidişle
  tarihe gömülen koca koca atlar
  tarihe gömülür o kadar
• aldım yanıma sandıktaki tüm anıları
  vurdum kendimi yola serseri üsküdar kaldırımları
  kül rengi yine gökte bulutlar
  buharlaştı uçtu yeşeren umutlar
  tüm şehir uykuda
  yalnız iki serseri yoldaş ayakta
  serseri kaldırımlar
  derman bırakmadı ayaklarımda
  geldim sahile
  vurdum kıyıya tüm acılarımı
  savurdu rüzgar
  geçmek bilmez yasımı
  bir garip veli ile salacakta banka oturmuşum
  oturmuş da yanık bir türkü tutturmuşum
  kız kulesi nazlı, vermedi yarimi
  kim ısıtacak şimdi buz kesmiş ellerimi
• bilmem sevebilir mi kimse seni
  görebilir mi gözlerinde parlayan güneşi
  gülüşünle çağlayan bu kalbi
  duyabilir mi yaradan
  duyabilir mi beni
  ısıtır en soğuk kış gecelerini
  sarmalar beni sıcak gülüşün
  her gördüğümde seni
  ne dünya harikaları gördüm de
  görmedim güzelini
  işitmedim göreni
  gözlerin cennet bahçesi
  zavallı bende
• grup yorumun gel ki şafaklar tutuşsun isimli parçasına yazdığım nazire, geceye bırakacağım şiirimdir. asıl şarkı dinlendikten sonra yazdıklarım daha anlamlı gelecektir, hele bir de bestesiyle okunursa tadından yenmez.
  
  ne kadar beklesem de
  sen yine de gelme hiç
  gel be artık desem de
  bekle, bekle gelme hiç
  hiç gelme hiç
  
  gelme ki mutlu olayım
  gelme ki ağlamayayım
  benim olsun mutluluğum (hey)
  benim olsun yarınlarım (hey)
  
  birgün özlediğinde
  sakın çıkıp gelme hiç
  aklına düştüğümde
  unut boşver gelme hiç
  hiç gelme hiç
  
  şarkımız çaldığında
  hüzünlenip gelme hiç
  gözlerin dolduğunda
  sil gözünü gelme hiç
  hiç gelme hiç
  
  asıl şarkıda "gel" diye çağrılan, şüphesiz belli bir kişi değildir. bu "gel" nidası, kendini bir amaca adamışlara yapılan çağrıdır. benim yazdığımda ise durum tamamen farklı. ben o kadar derin yazacak kadar üzerine düşünmedim. bu şarkı iki gündür dilimde dolanıyor ve gel gülüm gel kısmını çok beğendim. bu kısma odaklanıp bunun zıddıını yazdım. böylece, hala sevilen eski sevgiliye yazılmış bir şiir olmuş oldu.
• haddeden geçmiş nezâket yâl ü bâl olmuş sana
  mey süzülmüş şîşeden ruhsar-ı âl olmuş sana
  
  bûy-i gül taktîr olunmuş nâzın işlenmiş ucu
  biri olmuş hoy birisi dest-mâl olmuş sana
  
  sihr ü efsûn ile dolmuşdur derûnun ey kalem
  zülfü hârut’un demek mümkin ki nâl olmuş sana
  
  şöyle gird olmuş firengistân birikmiş bir yere
  sonra gelmiş gûşe-i ebrûda hâl olmuş sana
  
  ol büt-i tersâ sana mey nûş eder misin demiş
  el-amân ey dil ne müşkil-ter suâl olmuş sana
  
  sen ne câmın mestisin âyâ kimin hayrânısın
  kendin aldırdın gönül n’oldun ne hal olmuş sana
  
  leblerin mecrûh olur dendân-ı sîn-i bûseden
  lâ’lin öptürmek bu hâletle muhâl olmuş sana
  
  yok bu şehr içre senin vasfettiğin dilber nedîm
  bir perî-sûret görünmüş bir hayâl olmuş sana
  
  nedim
• gidemem sevgilim
  gitmeler ve kalmalar köşe başlarında kesişir
  ama sizin kalmalarınız da gitmektir amenna
  kanımı aldın benden.
  heterodoks bir acının üstüne
• usul usul konuşuyorlar aralarında
  denize bakıyorlar bazen - çatalını gezdiriyor biri tabağında -
  gölgesi bir kuş ölüsü
  karşıda yeni budanmış ağacın
  - olsa, başlangıçlar sona kalsa -
  kolyesiyle oynuyor kadın - tabağımda soyulmuş elma -
  
  saatime bakıyorum sık sık
  kapıyı gözlüyorum arada
  biraz soğuk mu geliyor ne - kapatır mısın -
  sinirli bir kırmızılık suya batıyor
  düşünüyorum, ansızın bir dost yüzü mü
  görmemişim de yıllarca.
  
  gelse
  değişmiş çok, yaşlanmış da
  sigaramı yakıyor durmadan
  istemem diyemiyorum - ama yakmasa -
  konuşuyoruz -konuşuyor muyuz -
  yazmayı bırakmış çoktan
  gerçi bir roman taslağı varmış kafasında
  "bir elimde elma, elmada bir el"
  diyorum
  hayretle bakıyor yüzüme
  bir bardak bira içiyor, çekip gidiyor az sonra.
  
  kadranı kırmızı saat
  plasterle tutturulmuş kırık cam
  şurda burda plastik çiçekler
  evet, aralık kapıdan soğuk geliyor
  tam kalbimin üzerine bu akşam.
  
  ölüm
  sen en güzelsin bu saatlerde
  büyütmüş yetiştirmişsin beni
  söyler miyim hiç sana hayran olmasam.
  
  bugün de ince, bugün de kırıldı kırılacak
  bugün de
  tam nerede kalmışsam.
  
  edip cansever
• bir nefeslik alacağım var senden,
  dudaklarının arasına sıkıştırmıştım giderken,
  o güzel çehreni bana doğru çevir
  bir nefes üfle bana
  bir serinlik alsın kalbimi
  içimin yangınına yetişemiyor
  ömrümün itfaiyeleri
  bütün su hortumlarım bomboş
  gecikmiş faturalarım
  gözlerimde ışık yok
  elektrikler de gitmiş
  heralde trafoya kedi girmiş
  bir nefeslik alacağım var senden
  öyle uzaktan üflersen gelmez
  yanıma gel çevir bana o güzel çehreni
  bir ağaç gibi dik dursun biçimli gövden
  bak yüzüme,uzatma işte
  bir nefeslik alacağım var senden
  iş bırakma eylemleri başladı
  yüreğimin tüm meydanlarında
  senin eve dönüşün oylanacak
  yakında referandumda
  mühürledim tüm oy pusulalarını
  hukuksuzluğu da yer yok benim sevdamda
  bütün oylar dönüşüne çıktı senin
  bütün oylar karşıma gelişine
  biliyorum gidişin oraya 3 saat buradan
  alt tarafı 3 gündür falan ordasın
  ama özlendin işte
  günlerdir sayılı olan
  özlemenin zamanı yoktur
  bazen insanı gece yarısı özlem tutar
  ele tutuşturulmuş ucu yanmış bir sigaranın dumanında
  bazen sabah mahmurluğunda çalar kapıyı
  gözdeki çapakla göz arasında
  günlerdir sayılı olan
  saatleri de sayarsın
  yoldan geçen otobüsü de sayarsın istersen
  insanları da sayarsın eğer yetişebilirsen
  günlerdir sayılı olan
  özlemenin saati yoktur
  sen mi
  sen ne gündüz vakti
  ne de gece yarısı
  sen her zaman özlenirsin
  senle geçen her günde
  senle geçilemeyecek günler özlenir.
  ıçimde saklarım bilmezsin.
  bir nefeslik alacağım var senden
  bir nefesini bana sakla
  gelince uzat bana dudaklarını
  dudaklarımın arasına sakla,kalsın.