geceye bir şiir bırak
-
ey benim güzel aşkım
sen hiç kış görmedin ki
poyraz nedir, kar, tipi bilmezsin
yalnızlık bile
ağzının kenarında
açıveren çiçekti
bütün gece limanlarda
beni alacak tekneyi aradım
yabancı yıldızların altında
bir göktaşı gibiydim
işığım gitgide eksildi
unutmazsın beni bilirim
pencerene yine
beyaz bir gül bıraktım
özel arabul -
"bir gün beni farkettiğinde,
beni farketmenin
artık benim için farketmeyeceğini
farkedeceksin."
oğuz atay -
geleceğim.
ve her duvarın başına bir karanfil dikeceğim.
her pencerenin altında bir şiir okuyacağım.
her kargaya bir çam vereceğim.
yılana diyeceğim ki:
kurbağa nasıl da fiyakalı ama!
barıştıracağım.
tanıştıracağım.
yol alacağım. -
sen ey kendiyle yetinen;
fosforun yeri gece,
ne yapar gecesiz ateşböceği?
belki anlamsız ve delice
kumrunun inanılmaz yuvası
bir direğin tepesinde.
ama boşluktur biraz da
bir kuşu biçimleyen,
bence böyle, seni bilemem.
sen ey kendiyle yetinen;
ne derlerse desinler
su eğimine gidecek.
sen şaraba banılmış ekmek;
deltasıyız bütün sözlerin
ve söz sonunda bak nasıl
senle bana gelecek.
sen yarım kalmış bir aşkın
kaçınılmaz sürgünü,
katlanan göğsündeki kayaya,
sen orda şimdi bir hüznü köpürt,
ben bir çocuğa su vereyim burda,
ben ki kiracıyım bir acıya.
sen imzalarsın sabah akşam
defterini bensizliğin,
bense kanla öderim
kirasını kaldığım evin.
bir takvimi tersten açardık,
eğer isteseydin.
sen ey kendiyle yetinen;
artık suyumuz bulanık,
bir güneş bile olsa sonunda,
yolumuz kırık, önümüz karanlık
ve ağır tuğrası alnımızda padişah yalnızlığın, ama yine de umudumuz kalabalık...
metin altıok -
oda geniş ama sığamıyorsun,
kapı orada ama çıkamıyorsun… -
gülleri sarı severim, toprağı ıslak
türküleri yanık, şiirleri hoyrat
havayı nemsiz, çayı demsiz
bir seni olduğun gibi
bir seni her şeye rağmen
bir seni, halâ…
(bkz: ümit yaşar oğuzcan) -
deniz ölesiye severken seni
neden gemileri yaktı gözlerin
yıkıldı yolunu bekleyen şehir
şimdi gelsen de bir, gelmesen de bir...(nurullah genç) -
şiiri bir geceye bıraksak?
-
“bir zamanlar kendimi
bulunmaz hint kumaşı sanmıştım.
kaç metredir benim yokluğum?
benden daha çok var sanmıştım.
benim yokluğumdan dünyaya
bir elbise çıkar sanmıştım.
dünyanın çıplaklığına bakmaya utanmadan
sonunda ben de alıştım.
ah dedim sonra,
ah!”
~didem madak -
y si eksik olan yazarımızın dediği gibi
"sen bana soğuk davrandığında, benim ne kadar üşüdüğümü bir bilsen kalbimi ceketinle örterdin."
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap