-
yanılmıyorsam, saygılarla yalnızdım..
saygılar duymasaydım, yanılmazdım..
yaslanacak anılarım olsaydı,
söyleye-söyleye, böyle saklamazdım.
özdemir asaf
-
gülüşüne yağmur damlası çarpsa,
şiir olur.
bunu bir ben bilirim,
bir de gökyüzü.
#ismetözel74yaşında
-
o kızı nerede nasıl görsem
aklımı başımdan alır ağzı
saçları şıra köpüğü desem
kaşları bıçak izi kırmızı
yakut pulları mı? bu ne görkem
kanlı gözbebeklerindeki yazı
beni nasıl büyüledi bilmem
kirpikleri örümcek kırmızı
kızıl demirden bir ünlem
salınması yangın yalnızı
korkmasam öpmeye eğilsem
dişleri elektrik kırmızı
çarpılmışım başım sersem
sevdim jilet yiyen kızı
göğsündeki kumrulara değsem
gagaları zehirli kırmızı
gece gündüz tek düşüncem
kasıklarımdaki ince sızı
artık kimseyle sevişemem
anladım sevişmek kırmızı
jilet yiyen kız merih'li gecem
birlikte bulacağız belâmızı
sonumuz kuşkusuz cehennem
kırmızı kırmızı kırmızı
attila ilhan
-
“derdim: yeter, sakin ol, dinlen biraz artık;
akşam olsa diyordun, işte oldu akşam,
siyah örtülere sardı şehri karanlık;
kimine huzur iner gökten kimine gam.
bırak, şehrin iğrenç kalabalığı gitsin,
yesin kamçısını hazzın sefil çümbüşte;
toplasın acı meyvesini nedametin
sen gel, derdim, ver elini bana, gel şöyle.
bak göğün balkonlarından, geçmiş seneler
eski zaman esvaplariyle eğilmişler;
hüzün yükseliyor, güleryüzle, sulardan.
seyret bir kemerde yorgun ölen güneşi
ve uzun bir kefen gibi doğuyu saran
geceyi dinle, yürüyen tatlı geceyi.”
-charles baudelaire, içe kapanış
-
ne güzel demiş cemal süreya
eylül ' dü .
dalından kopan yaprakların
sararan yanlarına yazdım adını
sahte bir gülüşten ibarettin oysa .
ve hiç bilmedin ellerimin soğuğunu.
eylül 'dü .
di 'li geçmiş bir zamandı yaşadığımız
adımlarımızın kısalığı bundandı
bundandı gözlerimin durgunluğu .
sarı sıcak cümlelerde sözün kadar yalan ,
ellerin kadar ıssız ,
sen kadar zamansız molalar veriyordum
ve çocuksu bir bencillikti hüznümüz .
eylül ' dü .
izlerini çizdiği zaman ansızın gidişin ,
şimdi yoktu bir anlamı suskunluğun .
çırılçıplak kalakaldım sessizliğin orta yerinde .
sonra sesime yankı vermeyen uçurumlar kıyısında yürüdüm bir zaman
en çok sesini aradım .
gözlerinse asılı bıraktığın yerdeydiler hala .
gözlerini sildi zaman..
dedim ya... eylül ' dü.
savruluşu bundandı kimsesizliğimin
-
"bu gömlek dikiş tutmaz hep söküle söküle;
bütüne gel deseler ve gitsek güle güle..."
-
meçhul öğrenci anıtı
buraya bakın, burada, bu kara mermerin altında
bir teneffüs daha yaşasaydı
tabiattan tahtaya kalkacak bir çocuk gömülüdür
devlet dersinde öldürülmüştür
devletin ve tabiatın ortak ve yanlış sorusu şuydu:
-maveraünnehir nereye dökülür?
en arka sırada bir parmağın tek ve doğru karşılığı:
-solgun bir halk çocukları ayaklanmasının kalbine!dir.
bu ölümü de bastırmak için boynuna mekik oyalı mor
bir yazma bağlayan eski eskici babası yazmıştır:
yani ki onu oyuncakları olduğuna inandırmıştım
o günden böyle asker kaputu giyip gizli bir geyik
yavrusunu emziren gece çamaşırcısı anası yazdırmıştır:
ah ki oğlumun emeğini eline verdiler
arkadaşları zakkumlarla örmüşlerdir şu şiiri:
aldırma 128! intiharın parasız yatılı küçük zabit okullarında
her çocuğun kalbinde kendinden daha büyük bir çocuk vardır
bütün sınıf sana çocuk bayramlarında zarfsız kuşlar gönderecek.
ece ayhan
-
bu dikenli telden
yelin teni bile kanlı
ve firar şevki coşar
bende
giysimin her parçasını
bir diken
alsın da yele versin
isterim
bir gece, bir mermi
kırsın suskunluk camını
isterim
ah, örecek idilerse
aramıza keşke
kızıl gülün dikenlerinden
bir duvar örselerdi
-
şişli’de bir apartıman
yoksa eğer halin yaman
nikel-kübik mobilyalar,
duvarda yağlı boyalar
iki tane otomobil
biri açık, biri değil
aşçı, uşak, hizmetçiler
dolu mutfak, dolu kiler
hanım gider, sen gidersin
gündüzleri çaydan çaya
gece olur, davetlisin
ya dine’ye ya baloya
hey
lüküs hayat, lüküs hayat
bak keyfine yan gel de yat
ne güzel şey
oh ne rahat
yoktur eşin lüküs hayat
yaz gelince adadasın
mayo giymiş kumlardasın
etrafında güzel kızlar
canın çeker, burnun sızlar
hanım motorla dolaşır
hanım serbest, kim karışır
takarsın şeyleri bazı
dünya böyle sen ol razı
sen de kendi hesabına
topla akşam etrafına
sarıları, esmerleri
kır şampanya kadehleri
hey
lüküs hayat, lüküs hayat
bak keyfine yan gel de yat
ne güzel şey,
oh ne rahat
yoktur eşin lüküs hayat
-
gözlerin kaç gece eder?
dudakların kaç karanfil?
gülünce sehpalar devriliyor,
kızgınlığın kaç yanardağ?
attila ilhan