geceye bir şiir bırak

• başka biri olacaksın istemesen de
  tenine başka bir ten dokunduğunda
  gövden buluştuğunda başka bir gövdeyle
  başka bir nefesle karıştığında nefesin
  
  başka biri olacaksın istemesen de
  gece uykunda ya da gün ortasında
  irkileceksin apansız bir duyguyla
  bir uçurum kıyısında sendelemiş gibi
  
  başka biri olacaksın istemesen de
  bakışlarımın izini taşıyan giysilerin
  tüketecek ömürlerini birer birer
  değişecek yeri bir dolabın,pencerede bir çiçeğin
  
  başka biri olacaksın istemesen de
  dudaklarında benden sonraki bir çizgi
  tanımadığım bir ton gülüşünde
  ve artık beni unutmaya başlayan gözlerin
  
  sonra,sonra başka birisin...
• evvela dişlerimiz döküldü
  sonra saçlarımız
  arkasından birer birer arkadaşlarımız
  şu canım dünyanın orta yerinde
  yalnız başına yapayalnız
  kırılmış kolumuz, kanadımız
  tatlı canımızdan usanmışız
  
  bir şüphedir sarmış yüreğimizi
  ya kendini aldatıyor demişiz ya bizi
  bir şüphedir demir atmış ciğerimize
  pamuk ipliği ile bağlamışlar bizi
  düğüm üstüne düğüm şöyle dursun
  bir çalım bir kurum hepimizde
  nereden inceyse oradan kopsun
  
  bu canım dünyanın orta yerinde
  hayvanlar kadar bağlanamamışız birbirimize
  yalan mı? gözünü sevdiğim karıncalar
  işte: hamsiler sürü sürü
  arılar bölük bölük geçer
  leylekler tabur tabur
  
  ya bizler? eşref-i mahlukat! ..
  boğazımıza kadar kendi murdar karanlığımıza gömülmüşüz
  
  bizler bölük bölük, bizler tabur tabur
  bizler sürü sepet
  yalnız birbirimizi öldürmüşüz.
  
  bedri rahmi eyüboğlu
• ...böylece sessizlik yitişin adı olur..
  
  ilhan berk
• ...
  seninle istanbul'da olamadık
  duyamadı istanbul sesimizi
  sahaflar'da yorulup da kitaplara bakmaktan,
  çınaraltı'nda mola veremedik
  karışıp çılgın kalabalığına kapalı çarşı'nın
  tadına varamadık bir öğlen rakısının
  ...
  
  sevemedi istanbul ikimizi, vedat didari
• kağıt bir gemidir devrim,
  bütün gemiler hurdaya çıksa da sonunda
  taşıdığı özgürlük şiiriyle gezer batmadan dünya sularında
  kim bilir ;
  
  kaç yunus görmüş, kaç deniz görmüş..
• karanlıkta duruyorum aşk vurmasın yüzüme
  dokunmasın kimse bana
  kimse ulaşamasin artık tenimin incinen yerlerine...
  uyanmasın bir daha etimdeki yaralı hayvan
  zamanın siyah deltasında çürümek istiyorum
  biliyorum artık kimse yok kimsesizliğime...
  
  biliyorum aşka kimse yok
  aşkın karanlık metali soğuyor yüreğimin derinliklerinde...
  aşklarım, arkadaşlarım, dostlarım
  dağılıp gitti herkes
  içimi sızlatacak kimse kalmadı içimde.
  
  murathan mungan
• akşamüstüne doğru, kış vakti;
  bir hasta odasının penceresinde;
  yalnız bende değil yalnızlık hali;
  deniz de karanlık, gökyüzü de;
  bir acaip, kuşların hali.
  
  bakma fakirmişim, kimsesizmişim;
  -akşamüstüne doğru, kış vakti -
  benim de sevdalar geçti başımdan.
  şöhretmiş, kadınmış, para hırsıymış;
  zamanla anlıyor insan dünyayı.
  
  ölürüz diye mi üzülüyoruz?
  ne ettik, ne gördük şu fani dünyada
  kötülükten gayri?
  
  ölünce kirlerimizden temizlenir,
  ölünce biz de iyi adam oluruz;
  şöhretmiş, kadınmış, para hırsıymış,
  hepsini unuturuz.
  
  ölüme yakın - orhan veli
• duygusal söyleşi
  
  buz tutmuş o ıssız eski park içinden
  iki hayaletti demin kayıp geçen.
  
  gözleri sönmüş, gevşemiş dudakları,
  güç duyulur neler fısıldaştıkları.
  
  buz tutmuş o ıssız eski park içinde
  geçmiş günlerden söz etti iki gölge.
  
  - eski coşkumuzu anımsıyor musun?
  - ne diye anımsayayım istiyorsun?
  
  - yüreğini yine titretir mi adım,
  yine girer miyim düşüne? - yok canım!
  
  - ah o dudaklarımızın birleştiği
  anlatılmaz mutluluk günleri! - belki.
  
  - gök masmaviydi, umut koskocaman.
  - umut kaçtı kara göğe darma duman.
  
  böyle geçtiler yoz yulaflar içinden;
  yalnız geceydi sözlerini işiten.
  
  paul verlaıne
• bir misafirliğe gitsem
  bana temiz bir yatak yapsalar
  her şeyi, adımı bile unutup, uyusam…
  kalktığımda yatağım hâlâ lavanta koksa
  kekikli zeytinli bir kahvaltı hazırlasalar
  nerede olduğumu hatırlamasam
  hatta adımı bile unutsam…
  
  melih cevdet anday
• sende ben,
  kutba giden bir geminin sergüzeştini,
  
  sende ben,
  kumarbaz macerasını keşiflerin,
  sende uzaklığı,
  
  sende ben,
  imkansızlığı seviyorum...
  
  güneşli bir ormana dalar gibi dalmak gözlerine
  ve kan ter içinde,
  aç ve öfkeli,
  ve bir avcı iştahıyla etini dişlemek senin...
  
  sende ben,
  imkansızlığı seviyorum,
  
  fakat asla ümitsizliği değil...
  
  nazım hikmet ran