geceye bir şiir bırak

• bir gün, bir an-bir günün bir anında
  seni sevecek kadar-sana seni anlatsam
  
  başımdaysam sonunda-sonundaysam başında
  yürüyor yenilenen, yorulmayan bir anlam.
  
  sözcüklerin içinde-sözcüklerin dışında,
  düşünlerinde eksik, yaşamlarında tamam.
  
  sen de anlamalısın gidiyorken yanında,
  başına vura-vura ben sana anlatamam.
  
  üşünen gecelerin sıcak karanlığında
  iki'den bir'i, bir'den iki'yi çıkaramam.
  
  özdemir asaf
• öyle yıkma kendini
  öyle mahsun öyle garip...
  nerede olursan ol
  içerde, dışarda, derste, sırada,
  yürü üstüne üstüne
  tükür yüzüne celladın
  fırsatcının, fesatcının, hayinin...
  dayan kitap ile
  dayan iş ile
  tırnak ile, diş ile
  umut ile, sevda ile, düş ile.
  dayan rüsva etme beni.
  
  ahmed arif
• avuçlarımdan bir sana,
  bir de kuşlara su içirmiştim.
  kuşlar da gitti...
  ben ise,ne gidebildim kendimden,
  ne de kalabildim kendimde.
• bilmiyorum seninle sonumuz ne olacak
  belki bu ask olumsuz belki yarim kalacak
  
  her gun degisiyorsun avutuyorsun beni
  bir bilmece gibisin cozemedim ben seni
  
  seninle basim dertte ne yapsam bilmiyorum
  canimdan bir parcasin sokup atamiyorum
  
  bazi gun darilirsin bazi gun barisirsin
  bazi gunde kaybolur hasrete karisirsin
  
  her gun degisiyorsun avutuyorsunn beni
  bir bilmece gibisin cozmedim ben seni
  
  seninle basim dertte ne yapsam bilmiyorum
  canimdan bir parcasin sokup atamiyorum
• ....
  hiçbir şey umurumda değil diyorum
  aşktan ve umuttan başka
  bir anda üç kadeh ve üç yeni şarkı
  belleğimde tüylü tüylü geyikli gece duruyor.
  
  biliyorum gemiler götüremez
  neonlar ve teoriler ısıtamaz yanını yöresini
  örneğin manastır'da oturur içerdik iki kişi
  ya da yatakta sevişirdik bir kadın bir erkek
  öpüşlerimiz gitgide ısınırdı
  koltukaltlarımız gitgide tatlı gelirdi
  geyikli gecenin karanlığında
  ....
  
  turgut uyar - geyikli gece
• ben mişim---neymiş?---su sesiymiş
  oymuş---cam kırıkları gibi gövdemi yakan---
  yanağında sardunya kokusuyla yazdan
  kimmiş o gelen ya giden kimmiş
  bir yabancı mı , yoksa bir ermiş
  değilmiş, bir çağrı bile yokmuş uzaktan.
  
  güneş mi batarmış bir özel isim bitirir gibi
  yanmış bir ağacın yaprakları mıymış kımıldayan
  ne kalmış bir önceden ya da bir sonradan
  kim koparmış dalından bu yabani incirleri
  ya kimmiş kıyıya çeken hayalet gemileri
  ne yazılmış nereye bu garip kargaşadan.
  
  yıldızlar, büyülü ülke, adımı unutturan
  bir kaya, bir ot, bir akarsu
  hangi yaz şarkıcılarının ürpertili korosu
  ki bütün ölüleri sağa çıkaran
  ve kenti bir ölüm derinliğine salan
  yani bir gül solarken bir gülün açma korkusu.
  
  şiirler yazdım, kitaplar okudum
  elime bir bardak aldım, onu yeniden oydum
  derinlerde kaldım böyle bir zaman
  kim bulmus ki yerini, kim ne anlamış sanki mutluluktan
  ey yağmur sonraları, loş bahçeler, akşam sefaları
  söyleşin benimle biraz, bir kere gelmiş bulundum.
  
  edip cansever-gelmiş bulundum
• bu geceki şiirimizin imzası bana ait olsun, pek bir içimden geldi.
  
  tanrı nadiren balina kılığına girer
  ve nadiren soru sorar
  yokluğun da ötesi
  toplasan bir kişilikten azdır
  bir çoğumuzun kapladığı yer
  çoğu monologda
  
  ayaklarımızı hissetmeyene kadar yürürsek
  sonsuza kadar yürüme hakkı kazanırız ve
  yarım saatlik molalar
  nereden baksan yarım bir hayata denktir
  en az tanrı kadar yaşamışsak
  
  nereden baksan yarım saatlik bir molasını almıştır
  tanrının var etmesi bütün varlıkları
  
  işin üzücü kısmı
  yokluğu yok etmeye yetmemiş olmalı
  yarım saatlik molası, tanrının
  
  ölüm,
  der elinde kadehiyle,
  ölüm kazıbilimidir şiirin
  zaten sevmezdi en son lavaboya döktü
  
  lakin ölüm tek kişiliktir
  mamafih ölüm nereden baksan solcudur
  birleşin,
  der elinde çekici ve tırpanıyla,
  birleşin
  zira bir kişilik mezara sığdırmalıyım hepinizi
  binaenaleyh nereden baksan monologtur ölüm
  -hakeza cümle başı bağlaçları-
  
  yalnız yok olabilmek için bir olmuştur bir çoğumuz
  denizde ne işiniz var?
• sızlarsa kalbin bir gün benim için
  en güzel resimler az gelir sana
  ne olur ara dese de kalbin
  istesen de bulamazsın beni
  sorular hece hece sorgulasa seni
  eğer benden bahsedersen kırılırım sana
  vefasız deyipte sitem edersen bana
  içimden bir parça kızarım sana
  yağmurlu gecelerde hatırlarsan beni
  o anda şimşekler engel olacak sana
  rüzgarlar o parka savuracak seni
  umutların bir ara arayacak beni
  mısraların üzerindeki seni seviyorum sözlerini bilemeyeceksin asla.
  
  (bkz: gkhns)
• karanlık yolların içinde bulacaksın kendini
  düşen kayalar altında ve uçak leşleri,
  buna hazır mısın?
  senden başka herkesindir bundan böyle mare nostrum,
  ki, yüzünden gitmeyecek dalgalarının tırnak izleri.
  
  ve belki de kalbin,
  uçarken gökdelen camlarına çarpa çarpa düşen bir kuş olacak.
  yavaşça düşebilecek misin,
  dikkat çekmeden, acısız?
  uzaklarda kalacak kendini adadığın yakınlar
  başka bir sahneye dönüşecek birden bire dünya,
  yabancı ve soğuk ve anlayışsız.
  ‘belki de bu tepenin arkası ’ diye bir deyim çıkmayacak dudaklarından
  kaldırıp kendini atacak sokaklar
  
  ve küfürler, ve siren sesleri ve sis
  bir ağaca uzun uzun bakan cılız sokak köpeği
  yağmur altında çocukların dövdüğü,
  ve ölesiye kederli.
  
  bir de kendinden başka herkesi affetmek zorunda kalmak
  bunu kendine açıklayabilecek misin?
  
  ‘sonra’ diyecek anlatan, ‘sonra; yani onun için hep bir şimdi…’
  
  yabancı kalacaksın kendi öyküne
  ansızın yerinden kalkıp giden bir ay
  üst üste yığılı taşlar, yağmurla yağan
  birinin gözleri gece
  
  yanlarından hep uzun aktığın o ırmaklar
  çoktan dökülmüş olacak bir denize.
  
  ve yine biliyorum ki:
  senin bunları anlaman için
  şu an anlamaman gerek tüm bu söylenenleri.
  
  pierre guyotat - cennetin sonu
• ''bir pilottu kardeşim.
  güzel bir günde emri geldi.
  hazır etti çantasını,
  güneye doğru koyuldu yola.
  
  bir fatihti kardeşim.
  yerimiz yoktu yaşamaya.
  topraklar ele geçirmekti
  öteden beri hayalimiz.
  
  kardeşimin fethettiği yer şimdi
  guadarama dağlarında.
  boyu tam bir seksen,
  derinliği bir elli. ''
  bertolt brecht