şükela:  tümü | bugün
10377 entry daha
  • bakakalırım giden geminin ardından;
    atamam kendimi denize, dünya güzel;
    serde erkeklik var, ağlayamam. orhan veli
  • resimlerde kaldı masumiyetin
    karanlık geldiğinde bir kapının eşiğindeydin
    kutsal saydığın hatıralar zihninde,
    bir ağacın gölgesinde geçen çocukluğunun peşindeydin
    sekiz, on yaşlarında ilk satırlarını yazdığın sararmış defterine ulaşabilmenin imkansızlığındaydı istediğin
    ilerledikçe suda kaybolan
    çürümüş tahta köprüydü gittiğin
    anlıyor musun sebebi sendin
    geri dönülmezliğin.

    parla avize
  • söndür gözlerimi : seni görürüm
    kapat kulaklarımı : seni işitirim
    ayaksız da olsam sana yürürüm
    ağızsız da seslenip seni çağırırım.

    kır kollarımı : sarılırım sana
    yüreğimle, bir elle tutar gibi
    kopar yüreğimi : beynim çarpar
    ve tutuşturursan da beynimi
    taşırım seni kanımın akıntısında
  • “tanışmaya cesaret edemediğim bir şey var uzun zamandır aklımda kasabalar mesela içkinin sayılmadığı meyhaneler ya da aslında öyle buruk, öyle sustuklarından mahçup ve günahkar portmantoda unutulmuş bir pardösünün cebindekileri merak etmek karıştırmak bir suyun dibini, eşelemek uzun çok uzun bir çubukla içine sıkıştığın bir odayı, bir ülkeyi kurcalamak sadece ellerini kullanarak biraz saadet aramak hüznün astarında”
  • bir gün anlarsın hayal kurmayı;
    beklemeyi, ümit etmeyi.
    bir kirli gömlek gibi çıkarıp atasın gelir
    bütün vücudunu saran o korkunç geceyi.
    lanet edersin yaşadığına...
    maziden ne kalmışsa yırtar atarsın.
    o zaman bir çiçek büyür kabrimde, kendiliğinden.
    seni sevdiğimi işte o gün anlarsın.

    (bkz: ümit yaşar oğuzcan)
  • yaşamak

    ı

    biliyorum, kolay değil yasamak,
    gönül verip türkü söylemek yar üstüne;
    yıldız ışığında dolaşıp geceleri,
    gündüzleri gün ışığında ısınmak;
    söyle bir fırsat bulup yarim gün,
    yan gelebilmek camlıca tepesine...
    -bin turlu mavi akar bogaz`dan-
    her şeyi unutabilmek maviler içinde.

    ıı

    biliyorum, kolay değil yasamak;
    ama iste
    bir olunun hala yatağı sıcak,
    birinin saati isliyor kolunda.
    yasamak kolay değil ya kardeşler,
    ölmek de değil;
    kolay değil bu dünyadan ayrılmak.

    orhan veli kanık

    saygıyla..
  • şiir dizesi bırakıyorum.

    "özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır?"

    "ikimiz sanmıştık ki tek kişilik bir yalnızlığa bile beraber sığarız."

    attila ilhan reyiz!
  • ittihatçılar vardı hilâl bıyıklıydılar
    sustasına basılmış birer çakıydılar
    mor kumrular patlıyordu câmilerden
    mavzerlerin gözü dönmüştü
    kara kalpaklıydılar
    bir tambur kanat çırpmasın ıtrî’den
    eksiksiz bütün ölmüşlerimiz ayaktaydılar
    kılıçlar çekilmişti bâkî’nin gazellerinden
    budin’den yaşlı sipâhiler
    ezan okumaktaydılar
    ertuğrul gazi mi tutmuştu
    kemal paşa’nın ellerinden
    oğuzlar mıydı yoksa bismillâh
    yeniden başlamaktaydılar.

    (bkz: attila ilhan)
  • en yakın yabancı sendin,
    daha sürülmemişken ışığın biberi
    yaramıza,
    yaslanırken boşlukta duran bir merdiveni
    henüz.

    güzdü sonsuz bir çöle takılan bakışımız,
    ilkyaz derken -kışı gözden kaçıran
    yüzlerce eller yukarı, saygı duruşlarımız
    en güçsüz kollarla-
    çözüldü aşkın zarif ilmeği
    bulandı aynalar duruluğu.
    çok gizli bir doğru gecenin toyluğunda
    bilmedik çekenin yanlış bir uzaklık
    olduğunu..
    yabancıların en yakınıydın sen !

    nilgün marmara *
  • merdiven alti kuytularda kalburustu sevdalar yakalamisti ayak bileklerini. prangalarin kilitleri cengelli igne koptu kopacak sevda tutturulmus yuregine
6 entry daha