amcana pipini göster oğlum

• erkek neslinin bu hale gelmesine neden olan nazik emir cumlesi
• ilkokul 5 demiydim neydim babamın arkadaşı bi gülme eğlenme ortamında ve babamında yanında
  - e delikanlı kalkmaya başladımı? diye bi soru yönelttiydi bende cevap olarak
  -kalkmak ne demek ananı bile siker...
  diye bi cevap vermek istediydim ama işte babanın yanında olmuyo yıllardır içimdedir onu söyleyemeyişim
  desem noğlurdu acaba...
• - göster oğlum amcana pipini...
  - o biliyo zaten...
  - nası yani?
• cocukta yoksa ben pipim kadar mi varim sorusunun olusmaya basladigi an
• o "amca"ya laf sokma amaçlı kullanılabilen bir cümle.
  "amcan ibnedir, pipi görmek ister" meallidir.
• erkek cocuklarina pipilerinin dunyanin merkezi ve en onemli varliklari oldugu konusunda, ileride onlar icin ruhlarinda derin yaralar acabilecek ya da onlari potansiyel teshirci ya da tecavuzcu konumuna getirebilecek ebeveyn zirvalamasi...
• son zamanlarda daha çok anadolu'da kullanımda olan ve bak uleyn benim oğlum var hem de erkek (!) diye çığlık atmanın bir çeşidi. "hadi amcanlara pipini goster bakiim"
  üstelik siz küçükken bunu size zorla yaptıranlar, siz büyüyüp de kendi kendinize yapmaya kaltığınızda bir de karşı çıkarlar ...
• babalığın doğasında var herhalde bu cümleyi kurmak. çocuğun ilerleyen yaşlarında da benzer istemler yöneltebiliyor baba sanırım.
  
  14-15 yaşlarında sivilcesiz, sesi çatlamayan bir ergen modunda gezinmekteydim o sıralar. yeni bir dönemdi, liseydi, hazırlık sınıfıydı, okul nüfusu ülkemin bazı yerlerindeki sınıf nüfusları kadardı. herkesle içli dışlı olabiliyorduk. sosyal aktiviteler, müzik dinletileri, voleybol takımı, horon ekibi...
  
  allah o horon ekibini yerin dibine batırsın! girmez olaydım horon ekibine, öğrenmez olaydım akçaabat oynamayı.
  
  laz değilim, doğu marmara insanıyım, soyumun ne olduğu belli değil. lakin nasıl bir ruh haliyse girdim horon ekibine, çok da hoşuma gitti. kemençe sesiyle tüylerim diken diken oluyordu, ekip başından aldığım ''ho'' şeklindeki komutu ''emir büyük yerden, evet hareket değiştiriyoruz'' şeklinde bir bilinçle yorumlar, sıradaki harekete geçerdim. geçmez olaydım.
  
  bilen bilir, akçaabat oyunu hızlı bir oyundur, yer yer sağlam efor ister, vücut ister, çaba ister. iş böyle olunca insan ister istemez evine de taşıyor bu hobimsiyi. haliyle ev ahalisi de görüyor bu çabayı. kendilerince komik buldukları yerler oluyor ve takıyorlar. takmaz olaydılar...
  bu oyun yavaştan başlardı, önce bir iki adım salına salına öne doğru gelir , bir adım öne atar ve kalçanızı yükseltirdiniz. bunu yapmayı beceremezseniz kıçınızı iki yana elek gibi sallıyormuş gibi bir görüntü ortaya çıkardı. üstelik tek başınıza oynuyorsanız daha da belirgin hale gelirdi bu hareket.
  
  o aptal hareket -ki aslında bir meydan okumaymış anlamı da- babamın hoşuna gitmiş olacak önce amcamlardan başladı ''oyna lan'' şeklinde emir vermeye. e ergen asosyalliği var, kaçıp gidemiyorsun, eninde sonunda yapılacak utana kızara. yapıyorsun lakin devamı geliyor. müziksiz, kemençesiz salonda, halıfleks üstünde ''pit pit'' ses çıkararak horon tepen bir ergen çıkıyor ortaya. çıkmaz olaydı...
  
  biz o hareketi tahta zeminde ''pat küt'' sesler çıkararak yapıyorduk. ama evde ''pit pit'', halıfleksten tiksiniyorum.
  keşke amcayla kalsaydı. eve gelen her misafirde ''bizim oğlan da karadeniz oynuyo, oynasana lan bi'' şeklinde ısrarlarla karşılaşıyordum. ergen psikolojisini anlayabilen saygı duyduğum erişkinler oldu bu dönemde. ''heyt be, gencin halinden, dansçının halinden anlayabiliyor bu adam'' şeklinde bir fikir ediniyordum kendileri hakkında.
  
  derken bir gün eve isveç'ten akrabalar geldi. alamancılar işte, yorumları bir garip olur bunların, bilen bilir. bize basit görünen bir çiçeğe ''tıpkı kobra gibin'' şeklinde bir yorum yapabiliyorlar, yaptılar, oradan biliyorum. uzatmayayım, ısrar öncelikle gitar konusunda tekrarlandı. ulan ben semra mıyım, ''tak bir kaset de neşemizi bulalım'' gibi bir şey diyorsun bana? neyse buna ergen zamanlarıyla uyumlu, düş sokağı sakinleri'nin mor yel'ini çaldım. aldığım yorum ''tıpkı azizcan gibin''.
  (bkz: bbg azizcan)
  peh!
  
  yeter mi sizce? yetmez ama evet, yaptım oldu: ''şimdi de bir horon tep bakalım.''
  
  içten babaya bilinen tüm küfürler edilir, kulak kızarır, pijamadan pipi çadır gibi gözükür lakin yine de halıflekse ''pit pit'' vurarak horon tepilir. çünkü ''yapayım da kurtulayım'' düşüncesi vardır, çünkü bir şekilde yaptırıyorlar.
  
  baba olarak böyle travmalar yaşatasım yok kimseye. böyle bir dünyaya çocuk getirmek istemiyorum.
  
  travma sonrası stres bozukluğum varmış, ben depreme yormuştum ama sizce gerçekten böyle mi?
  
  şimdi düşünüyorum da, değilmiş :)
• travmatik bir söylem. genelde her erkeğin çocukken maruz kaldığı bir trajedinin başlangıç cümlesidir.
  
  sene 1987 dört yaşımdayken eve gelen misafir ailenin reisinin kurduğu cümle, üstelik bununla yetinmeyip "hanimiş bakalım neredeymiş?" diyerekten hamle yapması akabinde flash edasıyla salondan bir kaçışım vardı ki hiç unutmam. karısı kızı oğlu sülalesi hep birlikte misafirliğe gelmişler, striptizciymişim gibi herkes benim pipimi çıkarmamı bekliyor. yok daha ne olduğunu ben tam olarak bilmiyorum ben keşfetmeden size ne oluyor amk.
  
  sakın ha toplu misafirliklerde çocuklara bunu yapmayın acayip nefret ederler sizden. yalnızken hiç yapmayın sapık mısınız nesiniz?
  hayır bu niye yapılır hala anlamış değilim, galiba erkek çocukları böyle seven bir toplumuz.
• türk toplumu gibi erkek egemen, ataerkil toplumlarda pipi/sik/çük/yarak erkeği temsil ettiği için, aynı zamanda gücü simgeler.
  pipisi olanla pipisi olmayan kıyaslandığında, güçlü ve söz sahibi olan hep pipisi olandır. ortamda iki pipi varsa, en güçlü olan, pipisi daha büyük olandır. iki pipi de büyükse eğer, en uzağa işeyen daha güçlüdür hep.
  
  o yüzden, ilkel bir güç gösterisinden ibarettir durum.