auroville
-
auroville, 1940'ların ünlü gurusu sri aurobindo ve annesi olan "görücü anne" tarafından düşünülmüş ve temelleri atılmış kentütopi.
25 sene önce ütopik bir fikir gerçekleştirilmeye başladı. 124 ülkeden gelen konukların katılımıyla hindistan’ın güneyinde "auroville" kuruldu, yani "gelecekdeki insanların uluslararası şehri". bu zihinsel bir deneyimdi. bütün iyi niyetli insanların bir arada yaşayacakları ve sadece en büyük gerçeği dinleyecekleri bir yer. büyük usta yogi sri aurobindo ve görücü anne böyle istemişti. kısacası auroville, barış ve huzur rüyasını gerçekleştirme yolunda atılan bir adım. auroville bir tatil cenneti değildir, ilk bakışta öyle görünse de. auroville’nin gercekten ne olduğu çok zor ifade edilir. resmi adı "toplum projesi" olan auroville’deki yaklaşık 700 sakin orayı zihinsel bir deneyim olarak görmekteler. bu insanlar, yogi ve filozof olan sri aurobindo’nun ve anne'nin fikirlerini gercekleştirmeye çalışmaktadırlar.
28 şubat 1968'de, anne 90 yaşında kuruluşu gerçekleştirmeye adımını atmaktaydı; pondycherry’nin bir kaç kilometre kuzeyinde (bengal körgezi yakınlarında) 124 ülkeden gelen davetlilerle birlikte auroville’nin, yani "gelecekteki insanların uluslararası şehrinin" açılışı yapıldı. anne, ilerlemek ve daha iyi bir yere gelmek isteyenleri davet etmişti. aslında, auroville bir deney yeriydi ve haber tüm dünya basınında yer almıştı. bu yüzden çok ilgi çekti ama son noktaya hiç de kolay ulaşılmamıştı. yetmişli yıllarda 20 kilometrekarelik bölge, perişan bir görüntüdeydi; vicdansız, yakıcı bir güneşin altında olan kurak ve kaskatı bir toprak. sadece bir kaç tane mango, banyan, kaschu ve palmyra ağaçları vardı. 50.000 kişilik bir şehir planlandı, orada insanlığın bütünlüğü gösterilecek ve burası "süper insan" ın doğum yeri olacaktı. işe çok büyük bir umut, heyecan ve hevesle başladı;ilk gelenler çok çalışkandılar, ağaçlar dikip, inşaatları sürdürüp, auroville’nin merkezi için temeli oluşturdular. merkez inanılmaz büyüklükdeki "matrimandir"di, yani yuvarlak bir şekilde olan "tanrının tapınağı". ondan sonra herşey birden duraklamaya başladı: 1973'de herşeyi yöneten ve auroville üzerindeki bütün otoriteye sahip olan anne öldü. yetmişli yıllarda hindistan’a akın akın gelen hippiler auroville’e de gitmeye başladılar ve orada yaşayan normal insanları görünümleriyle ve davranışlarıyla korkuttular. genelde batıdan ve fransa’dan gelmiş olan 400 auroville sakini pondicherry’deki "sri aurobindo derneği" den pek memnun değildiler. ve bu kuruluş auroville’nin yönetimiyle ve bağış toplanmasıyla görevlendirildi, daha doğrusu bu görevi zorla aldı. (bu biraz da bakış açısına bağlıdır.) kötü bir yönetim, ana fikre uzak ve yetersiz bir bağ ve de para dağıtımında kolay yerine getirilemiyecek kurallar, kısacası maddi yardımlar istenildiği gibi ulaştırılamıyordu. bunların hepsi hindistanlı organizatörlerin istenmemelerinin nedenleri oldular.
bu olaylardan sonra auroville’liler kendi aralarında iki gruba ayrıldılar. büyük bir grup ana dernekle ilişkisine tamamen kesmek istemekteydi diğerleri ise, ilişkileri devam ettirmekde iddialıydılar. 80’li yıllarda za tartışmalar sürüyordu. ve inanılmaz ama genelde kaba kuvvetden yararlanıyorlardı, hatta bazen profesyonel dövüşcüler bile tutuluyordu. ziyaretçilere pasaportlarını ve paralarını yanlarında götürmeleri tavsiye ediliyordu, çünkü eve dönüldüğünde orasını soyulmuş olarak bulabilirlerdi. auroville’in o dönemde huzur ve barışla pek bir ilgisi yoktu. tek konuşulan şey, maddi ve politik noktaların önemli olduğuydu. izlenim olarak auroville sıradandı. auroville’liler sonunda mahkemeye başvurdular ve çoğunluk ne pahasına olursa olsun aurobindo derneği'ni istemeyerek çok çiddi bir adım attıktan sonra hindistan hükümeti'nden auroville’yi üzerine almasını istediler. ve bu istek olay 1988’de gerçekleştirildi ve işte o zamandan sonra ortam biraz sakinleşti. devletin araya girmesiyle birlikte bazı sıkıntıların ortaya çıkması ihtimalinden korkulmaktaydı ama avantajların daha fazla olacağı umut ediliyordu. ama herşeyden önce artık iyimserlik ön plandaydı ve yeni bir dönemin başladığı açıkça görülüyordu. matrimandir'in göbeğinde bulunan meditasyon odası nihayet bitmişti, oysa 20 yıldan beri anne'ye göre "auroville’nin ruhu" olan bu odanın bitimi için çalışılmaktaydı. anne orayı bir vizyonda gördüğünü söylüyordu ve buna göre verdiği emirler, tüm kopukluklara rağmen son ayrıntısına kadar yerine getirildi; matrimandir'de beyaz renkli,12 köşeli,12 tane sütunu var, ortasında almanya’da yapılan, 70 santim çapında bir kristal küre bulunuyor. üzerine bilgisayarla kumanda edilen bir ayna yerleştirildi, bu ayna güneş ışınlarını yansıtırken bu odadaki tek ışık kaynağını oluşturmakta. anne ölmeden önce, gücünü bu odaya akıtacağına söz vermişti. şimdi insanlar bunu hatırlıyorlar ve odayı bilinç süreçlerini başlatacak bir yer olarak görmekteler. -
hindistana yol düşerse gidilmesi uzaktan /yakından görülmesi gereken yer.
-
-
enerji konusunda dünyanın örnek alması gereken bir topluluk. şehirdeki ilk güneş panelleri 80’li yılların başlarında kurulmuş. bugün, auroville’de 150’den fazla ev tamamen fotovoltaik panellerle enerji ihtiyacını karşılıyor. şehirdeki bazı topluluklar sadece güneş ve rüzgar enerjisi kullanıyor. auroville'in şu anda sahip olduğu fotovoltaik enerji kapasitesi, bütün hindistan’ın sahip olduğu fotovoltaik enerji kapasitesinin %15’i. şehirde güneş enerjisi; ısınmada, elektrik üretiminde, yiyecek kurutmada ve pişirmede kullanılıyor.
-
auroville kurucularından mother'ın babası türk bir bankacıdır, kendisi aralarında japonya'nın da bulunduğu farklı ülkelerde yaşamış, hatta çiçeklerin anlamları üzerine derin araştırmalar yapmış, sonunda auroville'in iki kurucusundan bir olmuştur. auroville'in merkezinde etkileyici bir enerjisi olan küre şeklindeki ibadet yeri matrimandir'in bahçesindeki banyan ağacının buda'nın altında oturduğu ağaç olduğu söylenir. matrimandir'in dışı altınla kaplıdır, altın, cam plakalar arasında yaprak olarak yerleştirilmiştir, görüntüsünün muazzamlığının aksine sadece 20 kilodur ve çevre halkının bağışlarıyla toplanmıştır. matrimandir'in içi beyaz mermerdir, altı toprağa temas etmez, tam altında yine mermerden bir lotus çiçeği vardır, üzerinden sular akan bu lotusun etrafında 12 meditasyon odası bulunur, matrimandir'e giriş rezervasyonladır, içeri ayakkabıyla girilmez, beyaz çoraplar giyilir meditasyon odasına geçilir ve sessizce ibadet edilir. inancınız ne olursa onu yapmakta serbestsinizdir, sessizce ve saygıyla. içerde sizi karşılayan tamamı beyaz avrupalılar yapıştırma durur, derinlikleri varsa da pek anlaşılmaz, soğuk ve mesafelidirler. dünyada böyle de bir yer mi varmış dersiniz, kendinizi uzay filminde hisseder, şaşırırsınız. ilginçtir yani.
-
29 aralık 2011 gecesi tamil nadu sahili ve burada bulunan auroville "thane" fırtınasıyla harabeye dönmüştür. % 70'i sular altında kalmış, 30-40 yıldır emek verilen ağaçların, yeşil alanların ve bitkilerin neredeyse tamamı yok olmuştur. auroville'de 17 yıldır yaşayan bir arkadaşımın söylediğine göre, geçtikleri yolları bile tanımaz hale gelmişler. durum ve yardım kampanyası için buradan bilgi alabilirsiniz http://www.auroville.org/cyclone/cyclone.htm
-
kim milyoner olmak ister'de 1 milyonluk sorudan 1 onceki sorunun cevabidir.
"hindistan'da yer alan, icinde tum insanlarin baris icinde yasamasini hedefleyen, unesco'nun destek verdigi sehir projesinin adi nedir?" -
(bkz: yusuf avcı)
-
-
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap