babanın ölmesi

• babası ölenlerin başı sağolsun. erkek evlatlar için ayrı bir zordur. çünkü aileniz için güçlü olmanız gerektiğini bilirsiniz. 14 yaşındaydım ben sadece öldüğü gün ağlamıştım ondan sonra hep içimde tuttum. anneme yük olmamalı ona destek olmalıydım dağıtacaksın kendimi. ondan sonra da hep böyle oldu artık çocuk değil adam gibi davranmalıydım. bir şeyleri hep düşünmeli sorumluluk almalıydım kendime buna mecbur hissediyordum. allah kimseye böyle acılar yaşatmasın.
• çok dramatize edilmesi sinir bozar.hayatta ölüm de vardır,ne kadar korkutucu olsa da kimse kendinden çok başkasını sevmez ve kalan sağlarla yaşamaya devam eder.etmelidir de.asıl bunun güzel tarafı sağ kalanların kıymetinin daha çok bilinmesi,insanı ufak olaylarda olay çıkarttırmayacak kadar olgunlaştırması.hiçbir şey göründüğü kadar karanlık değil.her gün oturup ölmüş biri için ağlamak sizi yürüdüğünüz yoldan alıkoymaktan başka bir işe yaramaz;gözyaşlarınız kaybettiğiniz insanları geri getirmez.hayat bir şekilde devam ediyor.
• ''bir ev babasız gökyüzüsüz demektir ki hiç sevmem.
  masallar diyorduk baba anlat...''
• o kadar çocuktum ki öldüğünde babanın yaşaması isimli bir başlık varsa eğer yazacak bir şeyim olamaz
• büyümek zorunda kaldığınız durum. 8 ay oldu kaybedeli bu süre zarfında 1 kere paraya sıkıştım o gün babasızlık ne demek anladim . o yoktu artık görünmeyen bastonun , seni koruyan , seni ayakta durman için sırtından destekleyen adam
• bu gün 40 gün oldu sen gideli, 40 gün bana 40 yıl oldu babacım. çok özledim
  
  babanın ölmesi sırtındaki elin kaybolmasıdır, güvenin desteğin. en büyük özlemdir
• hani ne oluyor biliyor musunuz, çok fena ama çok fena özlüyorsunuz. keşke diyor insan 1 ay daha yaşasaydı keşke şu yaşı görseydi... yani ben atlatamıyorum bir türlü nasıl soğuyacak içim bilemiyorum. hep son anımız geliyor aklıma ve vefat ettiği gün müdahaleden dağılmış odası, uyur gibi yatışı... inşallah hakkın helaldir, inşallah iyi bir evlat olabilmişimdir sana canım babam.
• muhtemelen sonrasında çok yaşamam. yaşasam da yaşamam yani o şekil. benim için gerçek anlamda son olur. gülsem gülemem, ağlasam susmam. tutunamam hayata, bilmem heralde.. ama nefes alamam. gözlerim dolu dolu kalırım öyle. baksam görmem muhtemelen hiçbir şeyi. duysam da dinlemem. kalbim paramparçadır. yok ya, kendime gelemem ben.
  
  çok da yaşamam zaten.
• 9 yasindaydim.. ablam geldi bir akşam ağlıyor ne oldu diyorum anlatmıyor biri bişey mi dedi diyorum anlatmıyor sadece babam dediğini hatırlıyorum. yüzünü unutmamak için resimlerine bakıyorum resimlerini öpüyorum belki kokusunu duyarım diye hep rüyama gelsin istedim 16 yıl oldu bir kez bile gelmedi sarilamadim opemedim rüya bile olsa..
  
  babanızın kıymetini bilin size başka bir şey diyemem
• yine aklımdasın baba hep hayalini görüyorum önce hafif gülümsüyorum sonra ağlıyorum