• az önce kendi rızası ile (hastalığı en büyük nedeni) ölümü seçtiğini öğrendiğim performans sanatçısı..

    çok güzel gülen bir kadın.

    ölümünün son anlarında saat sabahın 6.45'ini gösteriyormuş. muhteşem bir gün doğumu varmış.. üzerinde kimonosu, yanında doktoru ve kardeşi.

    boğazım düğümlendi.
  • kendi kararı ile haklı bir sebepten dolayı hayatına son veren sanatçı.
    (bkz: betsy davis'in hayata veda partisi)

    aslında buraya birkaç cümle bir şey yazarak bu kadını ileride de hatırlamak istiyorum. kendisini ötenazi kararı vermesiyle tanıdım ben ve çokça saygı duydum. günümüzde insanların en sıradan alışkanlıklarından dahi vazgeçmesi bu kadar zorken bu kadın yaşamaktan vazgeçiyor. hastalığından dolayı da bu vazgeçiş haklı görünüyor. olay buraya kadar çok normal, bir anlamda mantıklı. fakat bu kadının bu kararı vermesi ile takındığı tavır, soğuk kanlılığı, son anlarında yapacaklarını planlaması ve bunu kararlılıkla, tatlı bir hüzünle, geçirdiği her saniyenin farkında olarak yapması beni çok etkiledi. ölüm bence en büyük vazgeçiştir, en zorudur, kabullenmesi en güç olandır. ben 1 hafta önce dedemi kaybettim mesela, ki 3 yıldır akciğer kanseriydi kendisi, kabullenilmiş bir kaybedişti, beklenendi bir şeydi yani... ama öyle olmadı işte, ölüm yine yıktı bir çok hayatı, kabullenilemedi, sindirilemedi... her neyse, dediğim gibi; biz 3 yıldır kanser olan dedemin vefatını kabullenemedik, bu kadın kendi ölümünü kabullenmiş, "ölmeden önce" listesi hazırlamış, 48 saatlik tatlı bir hüzün kokan parti ile hayata ve sevdiklerine veda etmiştir.

    bu entry betsy hakkında kayıtlara böyle geçsin, geçsin ki unutmayalım.
hesabın var mı? giriş yap