• iyi bir iş yaptığını ve babasına olan saygısını,sevgisini gösterdiğini sanan ebeveyn tarafından yapılan eylemdir. lakin bu eylem nedeniyle kişi hayatı boyunca taşıyacağı adı ile uyumlu olmayabilir. şöyleki; çoğu isim bir dönem popüler olmuştur ve o dönem doğan çoçuklara verilmiştir, haliyle kişinin sahip olduğu ad içinde bulunduğu nesli gözler önüne serer.(bkz: 80 jenerasyonunda onur ve emre fenomeni)
    ama siz ebeveyn olarak içinde bulunduğumuz yıllarda doğan çoçuğunuza necmettin , süleyman , ali rıza gibi isimler koyarsanız olmaz. çoçuğa bakan insan "ya bu çoçukta necmettin tipi hiç yok" der.
    başka bir model ebeveyn ise hem dedesinin adını koyayım hem de modern olsun diye ismin sonuna can eklerler. sonuçta ortaya irfancan gibi isimler çıkar.
    lütfen sayın ebeveynler çoçuğunuza normal isimler koyun rezil etmeyin onları..
  • çocuk erkekse sorun yoktur**
  • özellikle karadeniz ve orta anadoluda rastlanan bugünse geleneksel aileler dışında genelde dedenin adını çocuğa ilk isim olarak koyma olarak devam eden gelenek.
    örneğin; hasan tolga, ahmet kerem vs gibi
  • dedenizin adına olan tüm mal varlık kayıtlarının otomatikman üzerinize geçmesi söz konusudur. yaş küçükken hiçbirşey anlamıyorsunuz. kafanız çalışmaya başlayınca bu durumu kullanabiliyorsunuz.

    alkolün ve sinirin mixlendiği anlarda ailenizi evden kovabilirsiniz. " çıkın ulen evde tapuda benim adım yazıyo benim evim burası" nidaları atabilirsiniz. *
  • benim dedem tarafından, hiç bir toruna dedenin, babaannenin ya da anneannenin adı koyulmazsa o dede, babaanne ya da anneannenin öldükten sonra unutulup gideceği savunularak desteklenen gelenektir. kendisine hep "şimdi senin bi torununa senin adını koyduk, torun büyüdü şerefsizin teki oldu, biz seni onunla mı hatırlayacaz dedecim" demek istemişimdir ama olur da birileri üstüne alınır falan diye diyemedik kaldı gitti.
    yine de defalarca ismi koyulmazsa kendisini unutmak gibi bi durumun söz konusu olmadığını, yıllarca hayatımızın merkezinde olan tatillerimizi, haftasonlarımızı onların isteklerine göre şekillendirdiğimiz insanları unutmanın mümkün olmadığını anlatmaya çalışsam da kabul etmek istemiyor bir türlü...
  • her ne kadar dedem sonuna kadar karsi ciksa da annemin israrlari uzerine basima gelmis olaydir. ustelik annem kendi babasının degil babamin babasinin adini koymustur.
  • çocuk sahibi olan yeni çiftler için potansiyel problem kaynağı olan ad koyma geleneğimiz. hem geleneğe hem de yeni trendlere uymak, ayrıca eş ile doğabilecek -muhtemel- anlaşmazlıklara sebep olmamak için "dede/büyükanne ismi + trend isim" şeklinde bir formülle revize edilmektedir.
  • kız evladın kızlık soyadını oğluna ad olarak vermesinden daha az şükela eylem. hele bir de söz konusu dedenin, soyadını devam ettirecek oğlu yoksa dadından yinmez; yüzündeki gurur ifadesi görülmeye değerdir. *
  • bulgaristanda bu işi yapmaya kalkışıp türkiyeye gelirseniz çocukta bunalıma sebep olabilirsiniz çünkü bulgaristanda soyadı diil soy varmış dedenin adı senin soyun oluyormuş arkadaşım bulgar göçmeni ben onun yalancısıyım.dedenin adı niyazi olsun çocuğa niyazi mehmet adı verilsin.türkiyeye gelince soy yani dedenin adı soyadı kabul ediliyor ve dolayısıyla çocuğun adı niyazi mehmet niyazi gibi komik isimlere dönüşüveriyor.

    bunun bide babaannenin adını çocuğa vermek gibi bi versiyonu da vardır ki kendisi başbelam olur.
    (bkz: anneannenin babaanneye olan tartismasiz ustunlugu)
hesabın var mı? giriş yap