demirlibahçe

• demirlibahçe; ankara’nın mamak ilçesine bağlı mahallesi; rivayete göre, timur’un 1402 ankara savaşı sırasında bugünkü demirlibahçe tren istasyonu karşısındaki ulu çınar ağacının yanında konaklaması ve atını o ağaca bağlamasıyla semtin adı timurlu bahçe olarak söylenmeye başlanmıştır. diğer bir rivayete göre de semtte etrafı demir parmaklıklı, bahçeli bir ev yapılmasıyla; başka bir rivayete göre de demiryolunun geçmesiyle semt demirlibahçe’ ye çevrilerek bugünkü adını almıştır. zamanında herkesin bütün sokaklarını bildiği ve bu sokaklarda oturanların birbirini mutlaka tanıdığı, nitelikli, eğitimli bir mahalleydi. balkiraz mahallesinde olmakla birlikte demirlibahçe sınırında cebeci askeri şehitliği mahallenin madalyası gibidir.
  
  ülkemize birçok ünlüyü kazandırmış bir mahalledir;
  
  arif meşhur (trt halk müziği sanatçısı)
  atilla mayda (trt sanatçısı),
  bilge pakalınlar (trt sanatçısı),
  bülent ulusoy (ud sanatçısı),
  cemal saltık (ulus gazetesi yazarı,futbol federasyonu eski başkanı),
  erol büyükburc (ses sanatçısı),
  gülden karaböcek (ses sanatçısı),
  hasan özçivi (trt sanatçısı),
  jülide gülizar (trt spikeri),
  kenan çolakoğlu (ankaragücü sol açık, kel kenan),
  leyla ertaş (neşet ertaş'ın eşi),
  mehmet necdet kanmaz (ankaragücü sol bek, cici necdet)
  mustafa sağyaşar (trt sanatçısı),
  neşe karaböcek (ses sanatçısı),
  neşe karatepe (milli atlet),
  nezahat bayram (trt sanatçısı),
  oktay altıoklar (sarı bomba lakaplı boksör, muazzez abacının babası),
  salih uygun (trt sanatçısı),
  salih yergin (milli voleybolcu, milli takım antrenörü),
  saniye can (ses sanatçısı),
  sevgi yücesoy (ses sanatçısı),
  sinan aygün (ankara ticaret odası eski başkanı),
  sinan bengier (tiyatro oyuncusu),
  şakir öner gülhan (halk müziği sanatçısı),
  şirin (gençlerbirliği sağ bek),
  şükran ay (savaş ayın annesi),
  ülkü beşgül (trt sanatçısı),
  volkan özgömeç (devlet tiyatroları oyuncusu, yönetmen),
  yılmaz (eski fenerbahçeli piç lakaplı),
  ziya taşkent (trt sanatçısı)
• 1979-1981 arasında oturduğumuz ankara semti. cebeci'den taşınmıştık buraya. geceleri sağcı ve solcu militanların silahlı çatışmalarına sahne olurdu. tabanca sesleri arasında uykuya dalardık. o zamanlar böyle şeyler olağan kabul ediliyordu.. marley döşeli, fuel-oil ile ısıtılan büyükçe bir apartıman dairesiydi kiralık evimiz. yakınında fırın ve berber vardı. banliyö treninin sesi gelirdi. sokakta oynamazdım pek, küçüktüm çünkü. okula bu semtte otururken başladım ama burada değildi okulum, yenişehir'deydi. buradan kızılay'a, kumrular sokağa taşındık.
  
  (bkz: cebeci)
  (bkz: kızılay)
  (bkz: yenişehir)
• çocukluğumun geçtiği, apartmanımızın bahçesinde uzay gemicilik, korsancılık, ajancılık ve benzeri oyunlar oynadığımız, ağaçlara tırmanıp dut, kiraz, armut topladığımız, yaz gecelerinde ailelerimiz çardakta çekirdek çitlerken bizim de karalıkta saklambaç oynadığımız, nüfus sayımlarında bomboş caddede top koşturduğumuz, paten kaydığımız, bisikletle sürat yaptığımız, kısacası seksenlerde çocuk olmak kavramının içeriğini doya doya yaşadığımız mahalle.
• bu mahallede doğdum, burda büyüdüm, babam, amcam, halalarım, ben ve kardeşim hepimiz demirlibahçe ilköğretim okulu'nda okuduk. 2 ay öncesine kadar da hala, inatla orada oturmaya devam ediyorduk. büyükbabamın demirlibahçe polis karakolu'na atanması ile 50 yıl önce başlayan serüven ne yazık ki son buldu ve kurtuluş'a taşınmak zorunda kaldık.
  
  sebebi ise artık mahallede yürümeye bile çekinir hale gelmemizdi. sokaklarını ezbere bildiğim, esnafını tanıdığım ve uzgörenler'e girdiğim anda evimde ve güvende hissettiğim o mahalle gitti; yerine türkçe bile konuşulmayan, pis kokulu marketlerin olduğu ve sokaklarında ellenmeden ve laf yemeden yürünmeyecek bir mahalle geldi. okulumu da yıktılar zaten. aşırı üzgünüm. çocukluğum yitmiş, gitmiş gibi hissediyorum.
• özellikle tıp öğrencilerinin yoğun olduğu mahalledir. çok fazla olmasalar da siyasal, hukuk öğrencileri de vardır. merkeze nispeten yakın sayılır. gürültsüz, yaşanabilir bir mamak mahallesidir.
• o güzel okulumu yıkmışlar. 8 senem burada geçmişti. 1
• aynı zamanda elazığ'ın baskil ilçesine bağlı bir köy.
• bir kaç sınıf insan bu mahallede yoğunlukta
  1 doktor ve tıp öğrencileri
  2 çalgıcılar
  
  orta üst sınıf zengin kesim de var ama yaşantıları daha alt sınıfa ait, parayı çok kazansalar da alışverişi bimden yapan kitle diyebiliriz. bir de 3. sokak köşede market var mahalleye her uğramamda tabelası değişir başka birine devredilmiş olur.
• eskiden bahce kavraminin gurul gurul yasandigi, komsulugun ve cocuk olmanin en guzel yeri idi.
• benimde oturduğum bol öğrencili ve bol memurlu mahalle