• mangalcılar yoksa ikisi de huzur verir.

    mangalcılar varsa ikisi de eziyet olur.
  • ormanın bittiği yerde başlayan deniz.
  • her ikisi de çoğu zaman huzur verirken, bazen her ikisi de ürkütür hiçbir şeyin ürkütmediği kadar.
  • 9,000 km. kıyı şeridine rağmen nüfusun yüzde 90'ı yüzme bilmeyen veya güç bela suyun üzerinde kalabilen bir coğrafyada yaşıyoruz.

    üzerinde yaşadığı topragin nimetlerinden faydalanmaktan aciz, aksine doğal güzelliklerini bu kadar tahrip eden bir toplum daha yoktur herhalde.

    bok götüren denizler bana huzurdan çok sıkıntı veriyor. denize 200 metre mesafede yaşıyorum ama o leş manzarayı görmemek için sahilde yürüyüş bile yapmıyorum.
  • ormandan hangi hayvanın çıkacağı belli değil. denizden ancak balık hayvanı çıkar, onu da yeriz. ehehe.

    böyle diyince biraz vahşi oldu farkındayım, kahvaltı yapmadım ve açım. idare edin.
  • ormanın bittiği yerde başlayan deniz... muğla bunun en güzel örneklerine sahip.
  • izliyorsam deniz ormana fark atar, içindeysem orman denize fark atar dediğim durumdur.

    en iyisi ormanın içinden denizi izlemek.
  • sağlık, ekonomi, üretim huzur verir insana.

    hayat kötüyse ne orman huzur verir ne okyanus.

    eğer kafan rahatsa çukurova'da 45 derecede pamuk toplarken de türkü söylersin.
  • doğu karadeniz'de yaşayanların pek ayırt edemediği sorunsal.

    ikisi de yerine ve moda göre huzur verir bence, kafamı kuzeye doğru çevirsem denizi görüyorum, hafif güneye doğru çevirince yanıbaşımda ormanlar ve dağ manzarası var. bazen ikisinin kokusu birbirine karışıyor, dünyanın en güzel parfümü.

    edit: görsel

    edit 2: görsel (şehrin açık denizden görünüşü)
  • denize kıyısı olan orman?
hesabın var mı? giriş yap