miraciyye saklı miras

• --- spoiler ---
  
  afâ allâhu ammâ selef, bâ'is-i mevcûd efendimiz sav'ın devr-i bâkiye intikalinden asırlar sonra yeryüzünde gelenek olduğu üzere bir ocak başında muhabbet harıyla berrak zihinler aydınlatılıp, mübarek ânı yâden sütler kaynatıldı. örselenmemiş fıtratların kalplerine maya, kulaklarına hâtıra çalındı.
  
  böyle böyle her mirac gecesi insanlar arasında ol behiyye’l husni, ol nûr-ed-ducâ hâb-ı bîdârı meyandayken cibril'in rabbü'l âlâ'nın mahbûbunu davetini getirişi, zât-ı pâk'ını çâh-ı zemzem'e götürüşü, şakk-ı sadr olup hoş vudû kılınışı anlatıldı anlatıldı, yıllar geçti. o taze fıtratların her birinin gençliği gibi râci'de de dünyadan geçerken iz bırakma arzusu hâsıl oldu. hâlbuki şeyh galiblerin, nâyi osman dedelerin bahçesine de yolu düşmüştü ama; neylersin tökezlemek biz ümmet-i vasat'a taliplerin şiarındandır. nitekim râci de ev sahibine taat edip hiçliğe varamadı, mahareti kendinden bildi. has bağban olamadı.
  
  yıllar aktı. yine kandillerde rasulullahın mihraba geçip ervâh-ı enbiyâya imâm-ı mürselîn oluşu, ikram edilen hamra nazar kılmayıp sütü nûş edişi dilden dile anlatıldı. râci kendini arama yolundan vazgeçmedi. hatta bu esnada filibeli'nin râci'si ile bile yolları kesişti. menzili aynı olanlar birbirini bulur elbet. ne diyorduk; gamlı dünyada musiki ile ilerlerken raci'nin hem ruhu hem istidadı pişti. akrânı olan pek çok idealist gibi, medeniyyetin 20. yüzyıl başlarında geçirdiği zelzelenin enkazından birkaç parça daha kurtarabilmeyi kendine vazife bildi. lâkin işi zordu; musiki en çok zarar dokunan zinetlerden biriydi. onca kaybın içinde bir bahrin kıymetin bu yoz ruhlar ne bilsindi. o bahir ki aşk ve esenlik makamı nevadan müteşekkil; burak'ın hikmetle serkeşlik edip şâh-ı kâmkâr'dan sabah-ı mahşerde de süvarilik için söz istemesi, nûr-i ayn'ın da mîkâîl ü cibrîl şahitliğinde bunu va'dedmesini tatlı tatlı nasıl da söylerdi âh. olmadı, ondan önce peşine düşen diğerleri gibi onun da eli boş kaldı.
  
  lâkin râci hikmeti bildi. aslolan muhabbetti; beste, güfte, usul, makam bunların hepsi beşerin muhabbeti tezyiniydi. olsa hoş, olmadı nasip. yine yeryüzünde bir ocak başında ahmedi’l ebrâr, asdaki’l ahyâr'i anmak üzere sütler kaynadı. râci kalbine maya kulağına hatıra çalınsın diye evladını da aldı, muhabbet sofrasına diz çöktü oturdu;
  
  "çünki hazret hazret’e buldu vusûl
  et-tahiyyât okudu anda resûl
  
  irdi ‘ayn-i zâtdan bir hoş nidâ
  yâ habîbî yâ muhammed mustafâ
  
  yâ selâm u rahmet ü tîb u safâ
  sana verdim ey imam-ı enbiyâ
  
  ‘ayn-ı ‘aynıyla nazar kıl ‘aynı gör
  çünki gayrı terk kıldın ‘aynı gör
  
  her ne kim maksûdudur mahsûldür
  hazretimden hâcetin makbûldür
  
  hazret ol dem ümmetin kıldı niyâz
  anı da bahş eyledi ol bî-niyâz
  
  cebraîl’e keşf olup ol va’dler
  pes sürûş ile şehâdet etdiler
  
  anda doksan bin kelâm oldu kelâm
  nice bin esrâr ile sohbet temâm
  
  hakk teâlâ lutf u fazlıyla salât
  hediyye kıldı kıla mü’min mü’minât
  
  hem buyurdu beş vakit olsa edâ
  elli vaktin ecrini idem ben ‘atâ
  
  oldu destûr ol habîb’in zâtına
  geldi yine ümmühânî katına
  
  emr-i hakk’ı halka tebliğ eyledi
  muhbir-i sâdık hakîkat söyledi
  
  ol ki mü’min idi tasdîk eyledi
  evvelâ îmânı sıddîk eyledi
  
  cümle ashâb oldular rif’at-şikâr
  mu’cize-i mi’râc oldu âşikâr"
  
  --- spoiler ---
  
  neyzane uzun zamandır düşündüğü sular ve kırklar şehri bursa ziyaretini miraç kandili vesilesiyle bu yıl gerçekleştirmeye niyet etti. okudu, dinledi, izledi, not aldı. nasip elverseydi bugün ikindiye mahkeme camii , akşama numaniye dergahı nda olacak, ömründe ilk kez nâyî osman dede'nin mirasını dinleyecekti. zahirde corona musallatı onu alıkoydu, aslıysa bu yıl da çağırılmamıştı.
  olsundu ne demiştik, aslolan muhabbetti. tezyinâtı temâşâyı sair bir şaban ayına tehir etti.
  
  bu vesileyle suser'ların kandilini tebrikleyip, müstakbel ramazan'a erişmeyi niyaz etti.