tornado of souls

• ortaokulda okuyan bi velet...metal gruplarıyla yeni yeni haşırneşir olmakta , pek ısınamamış mustaine'e ve de grubuna ,adamakıllı dinlemeden etmeden , mustaine'nin henüz nasıl biri olduğunun farkında olmayan "megadeth ne be yeaaah" naralarıyla özentiliğin doruklarında yaşamına devam ediyor..
  
  bir gün abisinin bilgisayara yüklediği albüme gözü ilişiyor^* , megadeth'ten sebepsiz pek hazzetmese de neymiş nasılmış tam anlamıyla bilmek öğrenmek istiyor..hmm parçanın ismi de karizmatikmiş diyip alelacele şarkıya tıklıyor..
  
  girişiyle hafif sendeliyor ,sandalyeden düşecek gibi oluyor ama hemen toparlanmaya çalışıyor , surat kıpkırmızı şarkıyı dinlemeye devam ediyor "but now i'm safe in the eye of the tornado"....hafif yutkunarak idrak sınırlarının ötesinde mustaine birden gözünde büyüyor (tabi marty friedman ,ellefson ,menza da) "who's to say,what's for me to say".. sololarda orgazmın sınırlarını zorluyor ,beti benzi atmış göt olmuş mimikler,sonlara yaklaşıyor kilit 4lüğe geliyor nihayet ;
  
  you feel my fingertips
  you won't forget my lips
  you'll feel my cold breath
  it's the kiss of death...
  
  şarkı bittiğinde ise ekran birden okyanusun derinliklerinden gelen maviye bulanıyor..sonra yandan yemiş ingilizcesiyle şarkının sözlerini ezberlemeye , hayali elektrosuyla da sololarını çıkarmaya çalışıyor..
  
  yıllar sonra , 21 haziran 2005 günü özellikle o şarkıyı bekliyor (hatta felaket senaryolarına karşılık peçeteye yazıp mikrofon ayaklığının altına sıkıştırsam mı diye de düşünmüyor değil ) sahnede kırmızı tişörtünü giymiş adama karşılık kendisi de tükürük saça saça şarkısını bağıra çağıra söylüyor...
  
  bugünse velet her play tuşuna tıkladığında suratında o , üzerinden tır geçmiş ifade beliriyor, holy wars ile kapışsa da megadeth'in en iyi şarkısı olduğunu ilan ediyor içinde kendince...