türkiye'nin ne ortadoğu ne de avrupa ülkesi olması

• türkiye, bu yüzden siyaseti dünya üzerindeki en zor ülke.
  gücünüz yok. kültürünüz ve gelenekleriniz ne batı ile ne doğu uyuşmuyor.
  küresel siyasette büyük bir yanlışla hep bir tarafgirlik yapmak zorunda kalmışsınız.
  
  aslında olması gerekenler basit.
  ama yapması büyük cesaret istiyor. sadece siyasi cesaret değil, halkın da cesur olması gerekiyor. çünkü türk halkı cebindeki paraya bakar. bu kararlar da öncelikle ekonomik olarak küçülme gerektirir. fakat sonra bulunan durumdan daha yukarıya doğru bir ivme kazanmak daha kolay olacaktır. sabır bu topraklara çok uzak bir olgu olduğu için de hiçbir siyasi iktidar bunu göze almaz. günü kurtarmaya çalışır.
  
  türkiye hem batı bloklarını hem doğu bloklarını bir arada idame ettirmek zorundadır. yoksa birleşik devletler gelir bir papazla sizi oyuncağı yapabilir. sınır ülkeleri iyi bağlantılar kurulmalıdır. savunma sanayide, eğitimde, tarımda, bioteknolojide başta olmak üzere birçok alanda içeride bir alternatif sağlayarak dışa bağımlılığını kesebilme potansiyeline sahip olmalıdır. kısacası yarın kapılar yüzünüze kapandığında, kendi başınıza idame edebilecek pozisyonda olmalısınız. her an kırmızı alarm verildiğinde buna hazır olmak gerekir.
  
  fakat bu dediğim gibi hiçbir siyasinin harcı değildir. erdoğan 20 yılı devirmiş bir liderken eğer gerçekten vatansever olsaydı arapçılık-islamcılık gibi tırışkadan politika inançları olmasaydı bunları yapabilecek bir kapasiteydi. halkın oyu ne olursa olsun ilk gerilemede kendini yine tek başına iktidar yapamayacak kadar azalmazdı.
  
  fakat erdoğan'ın farklı dertleri olduğu, bürokratların kendi menfaatlerini düşündüğü ve gerçek vatanseverlerin ne yazık ki uygun pozisyonlarda olmadığı, olanların da gönderildiği -metin paşa, cihat paşa, zekai paşa'ya selam olsun- bir yerde bu bahsettiklerimi yapabilmek oldukça zor.
  
  dilerim bir gün türkiye, gerçek vatanseverlerin elinde kalkınabilecek bir devlet anlayışı ile yönetilecek konumda olur.