pervane

• zuhal olcay araliksiz soylesin istedigim sahane sarki.bu satirlarin sebebi ise, 'yana yana kul olsam her an,yine de senden ayrilamam' cumlesinin,tam da az evvel itibariyle bu sarkiyi dinlerken calan telefondaki adami her gordugumde aklimdan gecen cumle olmasi. pervanelere dondum ki nasil dondum,ve canim,seni gordugum her seferde,kapilarin filan tepesine asilan sinek yakalama aletlerinin cikardigi ses gibi 'cizzzz' diye yaniyor.seni gormedigimde olanlari ifade edicek bir ses veyahut kelime ise bulamadim,bulamam da muhtemelen.'nasil bu kadar guzel gulunebilir?' diye her gun sasirmaktan yorulmuyorum.bunca zaman sonra hala iki damla uykusuz gorunce seni,icimde,bunca zaman bu kadarini nerde biriktirmis oldugumu hiiic anlamadigim bir sefkat tasmasi yasaniyor.yuzune baktigimda,yapamayacagim herhangi bisey olmadigini hissedip,sen gorus alanimdan cikar cikmaz,dunyada benden daha sefil tek bi yasam formu bile olmadigina emin oluyorum.hayat,daha once hic olmadigi kadar,ancak 'seni sevince guzel'. bu kadar cira misali yanmisligin arasinda,durumun vehametinin farkina varmak yerine,bu kadar mutlu olabilmeyi de sana borcluyum heralde.o yuzden sana binlerce tesekkur,eder,sarkimi mirildanarak uzaklasmak isterim.