emanet çeyiz

• çarpıcı öykülerle dolu kitap. ferizdağlı mübadil vasili vasilyadis'in anlattıklarından bir bölüm:
  
  "her köyün kaptanları vardı. (...) bizim dağlarda en çok sözü geçen, yorgi ağa idi. (...) sık sık çatışmalar oluyordu türklerle. bazen sarıyorlardı etrafımızı. saklanıyorduk. fakat bir çocuğun, bir bebenin bağırması bizi ele veriyor, hepimiz ölümle burun buruna geliyorduk. ölenler oluyordu. bunun üzerine kaptanlar hepimizi topladı. durumu anlattılar: 'ya çocuklar ölecek, ya hepimiz öleceğiz!' dediler.
  
  yorgi ağa önce kendi yavrusunu boğup öldürdü. sonra, bir iki yaşlarındaki 20 kadar bebeyi, çocuğu babaları; eli varmayanlarınkini başkaları öldürdü! dağdaydık. ölüm vardı. korku vardı! başka çare yoktu.
  
  (...) ahhhh ah! insan kendi çocuğunu öldürür mü? bir baba kendi çocuğunu kendi elleriyle boğup öldürür mü? öldürüyor! gözlerimle gördüm! dokuz on yaşındaydım. günlerce dilim tutuldu! hiç konuşamadım. yıllar geçti. yaşım oldu 87. hâlâ düşüme girer çocukların boğulduğu o gece! beni boğuyorlarmış gibi kan ter içinde kalırım."