kılıbık

• şener şen'in namuslu filminden 1 sene önce çekilen ve çok benzer bir konuyu çok benzer bir şekilde işleyen kemal sunal filmi.
  
  kılıbık'ta kemal sunal (kamil) fazla sesini çıkartıp hakkını aramadığı için mahallede herkesin üzerinden geçtiği, karısının köpek muamelesi çektiği, işyerinde kimsenin saygı göstermediği, kendi çocuklarının bile saygı göstermediği, hacı evsahibinin evden atmaya çalıştığı bakkala, kasaba veresiye borcu olduğu için karşılarına çıkamayan saf bir adam rolünde oynuyor. kemal sunal'ın karakteri daha sonra belalı bir suçluyla karıştırılınca mahalle halkı bir anda kendisine saygı duymaya başlıyor, ikramlar yağıyor, veresiye borcu affediliyor, ailesi ve eşi adama aslan muamelesi yapmaya başlıyor, ev sahibi "başımın üstünde yerin var" diyor. filmin sonunda kemal sunal'ın masum olduğu anlaşılınca millet yeniden köpek çekmeye devam ediyor.
  
  namuslu filminde de aşağı yukarı benzer bir işleyiş var. şener şen namuslu, saf, herkesin ezip geçtiği bir rolü oynuyor. apartmanın kapıcısı bile kendisine it muamalesi çekiyor ve çöpünü almıyor. eşi yatağına almıyor, çocuğu saygı göstermiyor, iş arkadaşları sırtına yük üstüne yük bindiriyor. yine hacı evsahibi adamı evden atmaya çalışıyor ve mahalle esnafı veresiye borcundan dolayı mal vermeyi kesiyor. ne zaman hırsızlık yaptığı düşünülmeye başlayınca mahalleli onu kılıç kalkan ekibiyle karşılıyor, ev sahibi en lüks daireye taşıyor, eşiyle kaynanası adamın kulu kölesi oluyor. sonunda namuslu olduğu ortaya çıkınca yine herkes adamdan nefret ediyor.
  
  iki film de 80 darbesinden sonra özallı yıllarda, yani "benim memurum işini bilir" yıllarında çekilmiş. iki filmde de toplum saf ve temiz karakteri ezmeye çalışıyor ama adamın suçlu olduğu kanısına varınca el üstünde tutuyor. iki filmde çok benzer yollarla toplum eleştirisi yapılmış.