annette

• orta doğu ve balkanların bilinen en carax'cı sergerdesi olarak, öncelikle salondaki şarapların yanında - yıllandırılmasa da - dinlendirilmiş şekilde izlenmiş, vezir olmak ile rezil olmak arasında divânece gezinecek kadar cüretkâr olan leos carax'ın son filmi.
  
  filmin fikrinin dayandığı ron ve russell mael'in açılış sekansında stüdyonun ortasından kalkıp söyledikleri dizelerle, carax ne yapacağı konusunda herkese ihtârda bulunuyor ve "başlamalı mıyız?" diye soruyor ve ekliyor:
  
  "we've fashioned a world, a world built just for you
  a tale of songs and fury with no taboo
  we'll sing and die for you, yes, in minor keys
  and if you want us to kill too we may agree"
  
  ve sonrasında da "çenemizi kapatıp oturmamızı" rica ederek, sahne denen şeyin nerede olacağını, içeride mi yoksa dışarıda mı olacağı koşuluyla bilindik sınırları, çizgileri biçimleri yıkmaya girişiyor. yoksa mezkûr dörtlüktekinden fark arz etmeyecek çok "beylik" bir tragedyayı almış carax ve bir müzikale dönüştürmüş. filmin kendisinin ardında carax'ın cür'eti , holy motors'da hayatın (ve tersten bakılırsa "rol"ün) nerede başlayıp bittiğinin çizgisini bulandırdığı yapımın sahne odaklı bir devamı aslen. bu hâliyle annette'in ahşaptan bir kukla olmasının ardında bile - olabilecek bir çok sebep ardında - "içerik" mefhumunun topyekûn bir şekilde biçeme diz çökmesi yatıyor olabilir.
  
  nitekim seyri zor, anlattığı şeyi hâlihazırdaki önemsizliği içinde yavan ve düz, marion cotillard'ın gerek oyunculuk gerek müzikal performansının adam driver'dan oldukça ayrıksı durduğu ama hollywood'un evin bir köşesinde asılı kuranın yanındakinden farksız şekilde kutsal addettiği müzikal türüne atlantik ötesinden gelen cesur bir saldırı olan, son karesinde "stop watching me!" demesiyle carax'ın geleceğine dair endişeleri yayan film.