no end in sight

• amerikan isgalinin basiretsizligini butun ciplakligi ile gozler onune seren nefisligine ek olarak incecik bir delikten amerikan ideolojisini gecirmeyi becermis, guzel ve fakat tehlikeli bir belgesel.
  
  cok mu indergemeci okuyorum bilemedim, elestiriye acigim, lakin tarafimca film cok rahat bir sekilde soyle okunabilir:
  
  fena olan irak'in isgali degil, bu isgalinin basiretsiz bir bicimde hayata gecirilmesidir. bir kac kisiden olusan sahinler kimseye danismamislar, irak'a arapca bilmeyen, askeri tecrubesi sinirli, dis politika tecrubesi sinifta kalan insanlar gondermisler. yerel gruplar ve muttefikler ile diyalog ve iliskiler saglanmamis. planlama suresi 50 gun kadar kisa surmus, birlikler yeterli techizata sahip degilmis. bir cok insan irak ordusunun tasfiyesinin ne kadar buyuk bir tehlike yaratacagini feryat etmis de, sahinler buna kulaklarini tikayip kendi bildiklerini okumuslar...
  
  simdi o zaman soyle bir yan anlam cikmiyor mu bu belgeselden? butun bunlar sahinler disinda kalan, ve bu belgeseldeki roportajlarin bel kemigini olusturan amerikanin daha sagduyulu, uluslararasi politika bilen, muttefiklere ve yerel gruplarla iliskilerin sagligina duyarli kesimi tarafindan efendi gibi yapilsaydi bir problem olmayacakti. bu kadar kayip vermeyecektik, saddam indirilecek, amerikan yanlisi amerikanin enerji planlarina he diyecek bir hukumet yerlestirilecek, irak halki mutlu mesut yasayacak, amerika teror probleminin ustesinden gelmis olacakti.
  
  yani irak'a demokrasi goturmenin, uzun mesafeli emperyal mudahalenin fena bir tarafi yoktur, ya nedir? duzgun hayata gecirilememistir, fena olan odur.
  
  cok tehlikeli cok... benim gozumun sectigi kadariyla bu belgesel irak'a yapilan emperyalist mudehalenin mantigina degil, uygulanisina elestirel.
  
  haa ama bu heriflerin ne kadar salak oldugunu cok guzel ifsa etmiyor mu? ediyor amenna. tavsiye ederim izleyin, ama kontraataklara dikkat edin.