seni seviyorum diyen baba

• bunu duymasak da, sevildiğini hissetmek bile lüks aslında sanırım, babamın onu hissettiğini bile pek sanmıyorum dedemden. topraklarımız çöldür, ağlamak bizi kaktüs kılar.
  
  bir erkek için sevgi göstermek, zayıflığını göstermek demektir bir nevi, feminen bir tavır olarak yerleşmiştir algıya, "sevgi pıtırcığı" diye aşağılama sözcüğü vardır mesela. hele başkalarının yanında çocuklarına sevgisini gösterebilen, hele hele başkalarının yanında eşine sevgisini gösterebilen, iltifat edebilen, ismiyle değil de hayatım, aşkım vs. diye hitap edebilen erkek, olsa olsa modernite ile zehirlenip yumuşamış, feminenleşmiş, kılıbıklaşmış, hanımköylü olmuş light erkektir. yerli ve milli taş fırın erkekleri öyle şeyler yapmaz. milli manevi değerlerimiz, mukaddeslerimiz, medeniyetimiz diye sarıldığımız tarihte, gelenekte böyle bir şey pek yoktur maalesef, bunlar daha çok gavurun modern adetleridir.
  
  küçükken yaşlı bir akrabası tarafından tacize uğramış bir kadın arkadaşım, bana hikayesini anlattığı zaman "bir sevgi gösterisi sanıyordum o zamanlar" demişti, "babamdan hiç görmediğim için..."