alexander platz

• bugün karlar altında adımlarken milva'dan dinledim bu şarkıyı. ne kadar da kışın ruhuna uygun bir şarkı dedim içinden sonra sözlerine baktım, yanılmamışım.
  
  milva bu şarkıyı karın gökyüzüne isyan etmesine benzer bir şekilde bir şeylere isyan edercesine söylüyor, aynı zamanda da gizliden gizliye bir şeyleri özlemiş gibi ama özlemekten de çekinirmiş gibi bir hali var. isyanın özlemle buluştuğu bir hal, şarkının son kısmı ise özlemi daha çok çekiştiriyor.