9 entry daha
  • fotoğrafı diyafram, örtücü, iso, kadraj, ışık, kontrast vb gibi makineye ve fotoğrafçıya dayalı, olmazsa olmaz ilkeler dışına taşıyan şeytan icadı gereklilik. ruh özgürlüğüm. mavi domateslerimin sebebi.

    susan sontag ın dediği gibi eğer önem bahşettiklerimizi fotoğraflıyor isek, o önemli olana hayal gücümüzü, aslında görmek istediğimizi ya da aslında gördüğümüzü katmamız, önem verdiğimiz ile aramızdaki ilişkide hakkımız değil midir? ya da manipulasyon karşıtlarının fotoğraftaki gerçekliğe müdahale itirazı ne kadar haklıdır? yağmur damlalarını bir tül perde gibi göstermeyi iyi fotoğrafçılık sayan zihniyetin, vizörden gözünü çektiğinde böyle bir perde olmadığını, onu aslında bir takım numaralarla kendisinin yarattığını farketmesi için donuna kadar ıslanması mı gerekmektedir? bu manipulasyon değildir de photoshopum mu günah keçisidir?

    mutfak tezgahı üzerinde duran elmaları daha kırmızı ve canlı göstermek için uygun açı ve ışığın süresi, miktarı gibi değerleri hesaplayan ve istediği görüntüyü yakalayabilmek için adeta amuda kalkarak fotoğraf çekmek durumunda kalabilen fotoğrafçı aslında manipulasyonun kralını yapıyor ise, bir yerlerde bir başka fotoğrafçının aynı elmaları maviye boyayıp, güneşin yanına yerleştirmesine de kimsenin itiraz etmeye hakkı yoktur. poz verdirerek fotoğraf çekenlerin manipulasyonlarına değinmek istemiyorum. o ayrı bir hikaye.
4 entry daha
hesabın var mı? giriş yap