dragonfly

• kevin costner'ın izlediğim ilk filmi. hafızaya kazınmak gibi kötü bir huyu vardır. fem dersanesine yazılıp beyninizi yıkatsanızda o final sahnesini unutamazsınız.
  
  gerilim sahneleri ani ve vurucu. kalp sorunu yaratabilecek cinsten.
  
  dram sahneleri ise kanımca övüldüğü kadar iyi verilmemiştir. kevin costner filmde hiç duygusallığa kapılmıyor. film boyunca joe'nun karısına ondan çok üzüldüğüme eminim. arkadaşlarıyla öyle pervasız diyaloglara giriyorki ( cesetlerle ilgili espriler, ölümle ilgili şakalaşma ve gülüşmeler ) ölmüş karısı geri dönüp uyarmasında napsın diyorsunuz. bir ara gökkuşağına gittiğinde karısı bunu sorguya çekip 'ulan ben bunca acı çekip ölmüşüm sen dalganı geçiyorsun.bu taraftada mı rahat yok senden' diye azarlayacak sanmamak elde değildir. hiçbir ağlama acı ve üzüntü belli edilmemiş. belli belirsiz hissediyorsunuz bu duyguyu. sadece filmin son kısmı duygusal yükü sırtlıyor.
  
  ama yinede arşivlik, unutulmaz filmler arasında yer alan önemli bir filmdir.