robert flynn

• kısa zaman öncesine kadar gerek kendisinden ve vokal tarzından, gerek grubu machine head'in yapmacık öfkeli addettiğim duruşundan zerre hazzetmiyor, önümde ölüm çekercesine^* bağırttığı gitarıyla izleyiciler mosh pit'te coşarken bu ne mnakoyim diyerek norveçli pagan grupları izlemek üzere sahne önünü terk edebiliyordum. ama son yaptığıyla nezdimde yıllardır kazanamadığı saygınlığı bir anda elde etmiş oldu. bir kaç gün önceki viyana konserinde seyircinin biri “let me play ‘aesthetics of hate’ — seriously, i can play it” pankartı açıyor, rob da gel bakalım hele diyip adamı sahneye çekerek gitarı eline tutuşturuyor. hazırlıksız, provasız. tamamen emprovize. videoyu izlerken adeta dibim düştü. önce gösterdiği büyüklük ile rob'un, daha sonra şarkıyı kusursuza yakın çalan peter adlı izleyicinin önünde ayağa kalktım ve ceketimi ilikledim. büyük adammışsınız bay flynn.
  
  http://www.youtube.com/…fje&feature=player_embedded