ezel

• --- spoiler ---
  
  şimdi bu ramiz ile kenan'ın tanışmasında bahsedilen mantık hatası için şöyle bir durum var. dayı azad'a anlatmaya başlıyor hardarpaşa'ya ayak bastığından itibaren. fakat dayının azad'a anlattığına göre kenan'ın adını sorduğu olayın zamanı, istanbul'a ayak bastığından çok daha ileri bir zaman. yani dayı diyor ki "istanbul'a ayak bastım, bir batakhaneye düştüm, masaya oturdum, oynadım.." falan filan. sonra da bu kumarhane için "baktım, beğendim. 'burası benim olacak' dedim. 'olmaz' dediler. oldu." lafı geçiyor. yani kumarhaneyi iki günde alamayacağına göre bayağı zaman geçmiş aradan. orayı aldıktan sonra da çıkan bir kavgadan sonra yaralanan kenan'ı (belki kenan da saçını bıyığını kesmiştir bilinmez) alıp eve götürüyor ve orada adını soruyor.
  
  ben geçen gün sırbistan maçını izlerken masada biriyle tanıştım. adlarımızı söyledik falan. koca maçı izledik birlikte sevindik ettik. maçtan sonra okullarımız üzerine de muhabbet edip ortak bir ilgi alanı bulup bayağı samimi konuştuk. ama arkadaş ben adını unuttum kendisinin. ertesi akşam final maçında yine aynı masada toplandık ama adını bilmediğimi çaktırmamaya çalışarak konuştum hep. konuyla alakası ise dayının bu kenan'ı o kadar zaman sonra illa haydarpaşa'dan hatırlayacak hali yok. en azından adını. hayatında ilk defa birini böyle beladan kurtarmıyor, ilk defa racon kesmiyorsa o gardaki olayın da kendisi için ayrı hatırlanacak bir anlamı yok. veya hatırlıyorsa bile, azad'a öyle anlatmak zorunda değil. kenan'ı güzel bir hikayeyle anlatıyor adam kızına. ki anlattıkları da yalan değil.
  
  yani bu ayrıntıya fazla takılmamak gerekir demek istediğim.
  
  --- spoiler ---