the big kahuna

• meşhur "karakter" diyaloğu şu şekildedir:
  
  --- spoiler ---
  
  --- spoiler ---
  
  - sana söylemek istediğim birkaç şey var. ve çok dikkatli dinlemeni istiyorum çünkü çok önemli. az önce kovaladiğimiz adam...
  
  - biz kimseyi kovalamadik.
  
  - az önce bu odayi terk eden adam, bir dakika önce... çok iyi bir dostumdur. onu uzun zamandir tanidiğim için mi? uzun zamandir tanidiğim bir sürü insan var... ve bazilarina köpeğimin kiçini bile sildirmem. diğerleri olsa da olur olmasa da. umurumda bile değil! ama larry umurumda. çünkü... ona güvenebilirim. ona güvenebileceğimi biliyorum. o dürüst biri.
  
  - dürüst mü yoksa, kaba mi?
  
  - o dürüst biri, bob. ama ayni zamanda kaba da. bu bazen dürüst olmanin bir parçasidir, çünkü etrafta kaba olup ayni zamanda dürüst olmayan bir yiğin adam da var. larry onlardan biri değil. larry dürüst biri. sen de dürüst birisin. inaniyorum ki içinde, derinlerde bir yerlerde, dürüst olmak için çirpinan bir şeyler var. kendine sorman gereken soru ise... "bunu tüm yaşamima yayabiliyor muyum?" olmali.
  
  - ne demek oluyor bu?
  
  - bu demek oluyor ki senin isa vaazlari vermenin, larry'nin ya da bir başkasinin, sattiğimiz ürün hakkinda vaazlar vermesinden aslinda hiçbir farki yok. isa, buda, vatandaşlik haklari ya da borsada para kaybetmeden nasil para kazanilacağinin püf noktalarini pazarliyor olman durumu değiştirmez. bu seni insan yapmaz. bu seni bir pazarlamaci yapar. eğer birisiyle dürüstçe konuşmak istiyorsan, tipki bir insan gibi, ona çocuklarini sor. hayalleri neymiş öğren, yalnizca merak ettiğin için. başka hiçbir amaçla değil. çünkü konuşmalari sen yönlendirmek istediğin sürece, o artik bir konuşma değildir. bir satiş stratejisidir. ve sen artik bir insan değilsindir. pazarlamacisindir.
  
  - bağişlayin ama size katilamayacağim.
  
  - bahsettiğimiz şey... "karakter". bana "karakter"i soruyordun. "yüzler"den bahsediyorduk. ama asil mesele bundan çok daha derin. asil mesele şu: "gerçekten bir karakterin var mi?" benim fikrimi sorarsan, bob, bence bir karakterin yok. şu basit nedenden dolayi: henüz hiçbir şey için pişmanlik duymadin.
  
  - pişman olacağim şeyler yapmadim diye karaktersiz olduğumu mu söylüyorsun?
  
  - hayir, bob. zaten şimdiye kadar pişman olman gereken birçok şey yaptiğini söylüyorum. yalnizca henüz ne olduklarinin farkinda değilsin. bir gün bunlari keşfedersin, yaptiğin aptalca şeylerin farkina varirsin ve bunlari düzeltmek istersin. ama bilirsin ki bu mümkün değildir. çünkü artik çok geçtir. hayatin devam ettiğini hatirlatir gibi, artik hep seninledirler. dünya sen olmadan da döner. sonuç olarak hiçbir önemin yoktur. ve artik bir karakterin olur işte. çünkü dürüstlüğün ortaya çikmiştir artik... ve o yüzüne bir dövme gibi yayilir. yine de, o gün gelinceye kadar, belli bir noktadan öteye geçemezsin bir türlü.
  
  --- spoiler ---
  
  --- spoiler ---
  
  ^*