nathalie sarraute

• zaman zaman, güneşin altında donup kalmış, ölü çayırlıkta duyulan ağustosböceklerinin tiz sesi, insana, bir üşüme, yalnızlık duygusu, ya da, korkulu bir şeyin oluşmakta olduğu düşman bir evrende unutulmuş olma hissini verir.
  
  insan, cayır cayır yanan güneşte, otlara uzanarak, hareketsiz durur, dikkat kesilir, bekler.
  “tropismes”