henry darger

• yüzlerce resimle de tasvir ettiği 15.000 sayfayı aşan eserini yazmaya, elsie isimli küçük bir kızın gazeteden kesip sakladığı şu resmini kaybettikten sonra başlamış. ve altmış yıl kadar da devam etmiş. küçük kızın gazetede resminin çıkmasının nedeniyse, evinden çıktıktan sonra haber alınamayıp bir hendekte cesedi bulunan çocuklardan biri olması. (en son kuzenleriyle birlikte bir laternacı dinlerken görülmüş). gazetenin basım tarihini hatırlayamadığı için de o resmi bir daha hiç bulamamış.
  
  hiç tanımadığı evlatlık verilmiş bir kızkardeşe sahip olan, çocukluğunu çok kötü muameleye, muhtemelen cinsel istismara da maruz kaldığı ve ancak 16 yaşında kaçabildiği bir özürlüler yurdunda geçiren darger (üstelik muhtemelen asperger sendromluymuş), bu onulmaz kayıptan sonra hayatının kalanını kötülükle mücadeleye adamış. en küçük ayrıntısına kadar betimlediği savaş, köleliğe isyan eden çocuklardan birinin glandelinya hükümetince suikaste uğramasıyla başlıyor. birer prenses de olan vivian kızkardeşlerin bu savaştaki maceralarını uzun uzadıya anlatırken çocuk haklarını belirlemeyi de ihmal etmemiş; oynamak, mutlu olmak, düş kurmak, gece uykusunu alabilmek, eğitim görmek, ve böylece akıl ve ruhlarını geliştirebilmek için eşit fırsatlara sahip olmak.
  
  sadece kendi kafasında olsa da kötülükle mücadelenin bu kadar uzun sürmesine şaşmamalı. üstelik sonuna yine de karar verememiş, yazdığı iki sondan birinde vivian kızlar ve hristiyanlık galip gelirken diğerinde glandelinyalılar ve kötülük kazanmış.
  
  yaptığı bazı resimleri şurada görebilirsiniz. belki şurada da.^*