crass

• oldschool punkın the clash veya sex pistolstan ibaret zevzek bir müzik olmadığının en büyük kanıtlarındandır crass. kaldı ki, içelim sıçalım ooh hayat da ne güzel sikerim ben bu şehri deyip otobüs durağına işeyerek inanılmaz aktif ve protest takılan arkadaşlar -ki bu nüfusun türk gençliğindeki artışı da azımsanamaz- abik gubik müzik endüstrisinin de açlıklarını doyurmasıyla punkı tabiri caizse sikip atmışlardır (bkz: piyasa). ayrıca bir insanın dışardan pasif ama içinde öle pek aktif durması da kimseyi ilgilendirmez, zira bu onun varoluşuyla, yaşam tarzıyla ilgilidir, kaldı ki dışardan aktif durup ona buna sataşıp sikerim otoriteyi deyip de polis minibüsü görünce ortamlardan fıyan zibidilere de bin kere tercih edilesidir bu insanlar (bkz: kanımca).
  şu da unutulmamalıdır ki, çıktığı yıllarda punk'ın eleştirel, antagonist ve anti-otoriteyi destekleyen tavrının yanı sıra özeleştiriyi de getiren en önemli 3 gruptan biridir crass - diğerleri için (bkz: minor threat) (bkz: dead kennedys). punk'ın moda olmasına, milletin 2 rider 1 mohawk denklemiyle içinin boşaltılmasına şahit olup, bundan şarkılarında (bkz: punk is dead) bahseden, punk'ın eleştirel tavrını kendine de döndürmesine yardım eden nadir gruplardan da olduğunu unutmamak ve eleştirirken crass'ın bir yavşak nofx veya satanic surfers olmadığını da hatırlamak gerektiğini düşünüyorum...
  
  ve tabii
  fight war not wars!