fuat baymur ilköğretim okulu

• ilk ilkokulumdur. gidebilmek için gün saydığım, sarı üzerine kırmızı ve mavi armasını anneannemin özenle önlüğüme diktiği, lakin bir gün çıkışında "gel seni karaşimşek'e bindireceğim" diyen babam tarafından kandırılarak çekilip koparıldığım, bende çok çok tuhaf anıları olan bir okuldur. nadir de olsa bazen bahçesinin kokusunu duyarım.
  mualla öğretmenin sınıfındaydım, bir de müdür vardı adını hatırlayamadığım. ikisi de beni sık sık köşeye çeker, "bir çocuğun yeri ailesinin yanıdır" derlerdi. ben anneannemde kalmak isterdim, bağlarbaşı'nın o güzel sokaklarında, onlar beni babamın yanına göndermek isterdi. bir gün büyüdüm geri döndüm, onların "aile" dediği babamın yanında bok gibi bir çocukluk yaşadıktan sonra, beynimi yiyen mualla öğretmene edecek iki çift lafım vardı, bir mektup yazdım evinin yanındaki bakkala bıraktım, eline geçti mi bilmiyorum; ama ben "öğretmenleri" pek sevmiyorum, bana bir şey "öğretilmesinden", dikte edilmesinden hoşlanmıyorum.