41 entry daha
  • geçen aylarda defalarca kalkmaya çalıştığım fakat bir türlü uyanmayı başaramadığım ve sonunda kılmaktan vazgeçtiğim namazdı. hatta öyle bir vazgeçmiştim ki aklıma bile gelmiyordu. namazda gözü olmayanın ezanda kulağı olmaz misali ramazan ayından beri ezanda kulağım yoktu. (akşam ezanında kulağım vardı tabi ki) hatta tanrı'yla aram hiç iyi değildi bu aralar. bırakın allah'ı düşünmeyi dua bile etmiyordum.

    dün gece çok geç yattım. hatta 3-4 gibi yattım diyebilirim. yaklaşık bir saat önce filan rüyamda ezan duydum. bu aralar rüyamda bir şeyler görmekten çok bir şeyler duyuyorum. sonra rüyamda sabah olduğunu ve namaza kalkmam gerektiğini hissettim. artık nerden çıktı böyle bir his bilemiyorum ve birden bire uyandım. sanki birileri beni programlamış gibi gittim ve abdest aldım ve 15-20 gündür gözüme sürekli görünen namaz hocası kitapçığımı alıp sabah namazının nasıl kılındığını gözden geçirdim. son olarak da namaz kıldım.

    dediğim gibi sanki birileri tarafından bunu yapmaya programlanmıştım. garip bir histi. şu an hiç uykum yok. halbuki aylardır sabaha karşı yatıyor ve öğlenden sonra uyanıyordum.

    acaba tanrı benim bu üzüntülü, stresli ve hastalıklı halimi görüp bana bir el mi uzattı diyorum şu an. olabilir tabi. belki de psikolojim bu düzensiz hayatta öyle bozuldu ki sigortalarım attı ve namaz kılarak rahatlamaya karar verdim. bilemiyorum. ikisi de olabilir. hangisi beni daha rahat hissettirecekse onu düşüneceğim.

    ekşi sözlük ahalisine günaydın diyorum ve entry'mi burda sonlandırıyorum.
102 entry daha
hesabın var mı? giriş yap